Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Psalmów 104 Bible Online

Ks. Psalmów 104 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Psalmów 104

¹Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,

²światłem okryty jak płaszczem [2]. Rozpostarłeś niebo jak namiot,

³wzniosłeś swe komnaty nad wodami [3]. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.

⁴Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie [4].

⁵Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.

⁶Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami [5].

⁷Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.

⁸Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.

⁹Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię [6].

¹⁰Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:

¹¹poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;

¹²nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.

¹³Z Twoich komnat nawadniasz góry [7], aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.

¹⁴Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb

¹⁵i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą [8], by serce ludzkie chleb krzepił.

¹⁶Drzewa Pana [9] mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.

¹⁷Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach [10] są domy bocianów.

¹⁸Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków [11].

¹⁹Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał [12]; słońce poznało swój zachód.

²⁰Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.

²¹Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.

²²Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.

²³Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.

²⁴Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.

²⁵Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.

²⁶Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.

²⁷Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.

²⁸ [13] Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.

²⁹Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.

³⁰Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.

³¹Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.

³²Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią [14].

³³Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.

³⁴Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.

³⁵Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja [15].