Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Psalmów 68 Bible Online

Ks. Psalmów 68 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Psalmów 68

¹Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm. Pieśń.

²Bóg wstaje, a rozpraszają się Jego wrogowie i pierzchają przed Jego obliczem ci, którzy Go nienawidzą [2].

³Rozwiewają się, jak dym się rozwiewa, jak wosk się rozpływa przy ogniu, tak giną przed Bogiem grzesznicy.

⁴A sprawiedliwi się cieszą i weselą przed Bogiem, i radością się rozkoszują.

⁵Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu; wyrównajcie drogę Temu, co cwałuje na obłokach! [3] Jahwe Mu na imię; radujcie się przed Jego obliczem!

⁶Ojcem dla sierot i dla wdów opiekunem jest Bóg w swym świętym mieszkaniu.

⁷Bóg przygotowuje dom dla opuszczonych, a jeńców prowadzi ku pomyślności [4]; na ziemi zeschłej zostają tylko oporni.

⁸Boże, gdy szedłeś przed ludem Twoim, gdy kroczyłeś przez pustynię,

⁹ziemia zadrżała, także niebo zesłało deszcz ‹przed Bogiem>, przed obliczem Boga, Boga Izraela [5].

¹⁰Zesłałeś, Boże, obfity deszcz, swe wyczerpane dziedzictwo Ty orzeźwiłeś [6].

¹¹Twoja rodzina, Boże, w nim zamieszkała; pokrzepiłeś w swej dobroci biednego.

¹²Pan wypowiada słowo do zwiastunów pomyślnych nowin: «Wielkie wojsko» [7].

¹³ [8] «Uciekają królowie zastępów, uciekają; a mieszkanka domu dzieli łupy.

¹⁴Gdy odpoczywali między zagrodami trzody, skrzydła gołębicy [9] srebrem się lśniły, a jej pióra zielonkawym odcieniem złota.

¹⁵Gdy tam Wszechmocny królów rozpraszał, śniegi spadały na górę Salmon!» [10]

¹⁶Góry Baszanu - to góry wysokie, góry Baszanu - to góry urwiste:

¹⁷czemu, góry urwiste [11], patrzycie z zazdrością na górę, gdzie się Bogu spodobało mieszkać, na której też Bóg będzie mieszkał na zawsze?

¹⁸Rydwanów Bożych jest tysiące tysięcy: to Pan do świątyni przybywa z Synaju [12].

¹⁹Wstąpiłeś na wyżynę, wziąłeś jeńców do niewoli [13], przyjąłeś ludzi jako daninę, nawet opornych - do Twej siedziby, Panie!

²⁰Pan niech będzie przez wszystkie dni błogosławiony: ciężary nasze dźwiga Bóg, zbawienie nasze.

²¹Bóg nasz jest Bogiem, który wyzwala, i Pan Bóg daje ujść przed śmiercią.

²² [14] Zaiste Bóg kruszy głowy swym wrogom, kudłatą czaszkę tego, co postępuje grzesznie.

²³Pan powiedział: «Z Baszanu mogę [cię] wyprowadzić, mogę wyprowadzić z głębiny morskiej,

²⁴byś stopę twą we krwi umoczył, by języki psów twoich miały kęsek z wrogów».

²⁵ [15] Boże, widać Twoje wejście, wejście Boga mego, Króla mego, do świątyni.

²⁶Śpiewacy idą przodem, na końcu harfiarze, w środku dziewczęta uderzają w bębenki.

²⁷«Na świętych zgromadzeniach błogosławcie Boga, Pana - wy zrodzeni z Izraela!»

²⁸Tam Beniamin idzie na czele [16], książęta Judy wśród wrzawy swych okrzyków, książęta Zabulona, książęta Neftalego.

²⁹O Boże, okaż Twoją potęgę, potęgę Bożą, z jaką działałeś dla nas

³⁰z Twej świątyni nad Jeruzalem! Niech królowie złożą Tobie dary!

³¹Napełnij grozą dzikiego zwierza w sitowiu i stada bawołów, z cielcami narodów [17]. Niech padną na twarze przynoszący srebro; rozprosz narody, co z wojen się cieszą.

³²Niechaj z Egiptu nadejdą możnowładcy, niech Kusz wyciągnie swe ręce do Boga [18].

³³Śpiewajcie Bogu, królestwa ziemi, zagrajcie Panu,

³⁴który przemierza niebo [19], niebo odwieczne. Oto wydał głos swój, głos potężny:

³⁵«Uznajcie moc Bożą!» Jego majestat jest nad Izraelem, a Jego potęga w obłokach.

³⁶Grozę sieje Bóg ze swej świątyni, Bóg Izraela; On sam swojemu ludowi daje potęgę i siłę. Niech będzie Bóg błogosławiony!