Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Mądrości 2 Bible Online

Ks. Mądrości 2 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Mądrości 2

¹Mylnie rozumując, mówili sobie: «Nasze życie jest krótkie i smutne. Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą, nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani.

²Urodziliśmy się niespodzianie i potem będziemy, jakby nas nigdy nie było. Dech w nozdrzach naszych jak dym, myśl jak iskierka z uderzeń serca naszego [1]:

³gdy ona zgaśnie, ciało obróci się w popiół, a duch się rozpłynie jak niestałe powietrze.

⁴Imię nasze pójdzie z czasem w niepamięć i nikt nie wspomni naszych poczynań. Przeminie życie nasze jakby ślad obłoku i rozwieje się jak mgła, ścigana promieniami słońca i żarem jego przybita.

⁵Czas nasz jak cień przemija, śmierć nasza nie zna odwrotu: pieczęć przyłożono, i nikt nie powraca.

⁶Nuże więc! Korzystajmy z tego, co dobre, skwapliwie używajmy świata w młodości!

⁷Upijmy się winem wybornym i wonnościami i niech nam nie ujdą wiosenne kwiaty:

⁸uwijmy sobie wieniec z róż, zanim zwiędną [2].

⁹Nikogo z nas braknąć nie może w swawoli, wszędzie zostawmy ślady uciechy: bo to nasz dział, nasze dziedzictwo!

¹⁰Udręczmy sprawiedliwego biedaka, nie oszczędźmy wdowy ani wiekowej siwizny starca nie uczcijmy!

¹¹Nasza siła będzie nam prawem sprawiedliwości, bo to, co słabe, gani się jako nieprzydatne.

¹²Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny [3]: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów.

¹³Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim.

¹⁴Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry,

¹⁵bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne.

¹⁶Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.

¹⁷Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu [4].

¹⁸Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników [5].

¹⁹Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości [6].

²⁰Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony».

²¹Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła.

²²Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.

²³Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności [7].

²⁴A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła [8] i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.