Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Mądrości 4 Bible Online

Ks. Mądrości 4 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Mądrości 4

¹Lepsza bezdzietność [połączona] z cnotą [1], nieśmiertelna jest bowiem jej pamięć, bo ma uznanie u Boga i ludzi:

²Gdy jest obecna, to ją naśladują [2], tęsknią, gdy odejdzie, a w wieczności triumfuje uwieńczona - zwyciężywszy w zawodach o nieskazitelną nagrodę.

³A rozplenione mnóstwo bezbożnych nie odniesie korzyści; z cudzołożnych odrośli wyrosłe - nie zapuści korzeni głęboko ani nie założy podwaliny niezawodnej.

⁴Jeśli nawet do czasu rozwinie gałęzie - wstrząśnie nim wiatr, bo słabo utwierdzone, i wyrwie z korzeniami wichura.

⁵Połamią się nierozwinięte gałęzie, a owoc ich - bezużyteczny, niedojrzały do jedzenia i do niczego niezdatny.

⁶Bo dzieci zrodzone z nieprawego pożycia, przy osądzeniu rodziców, świadczą o ich przewrotności.

⁷A sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek.

⁸Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy:

⁹sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości - życie nieskalane.

¹⁰Ponieważ spodobał się Bogu, znalazł Jego miłość, i żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony.

¹¹Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy:

¹²bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł.

¹³Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele.

¹⁴Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca,

¹⁵że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi i nad świętymi Jego opatrzność.

¹⁶Sprawiedliwy umarły potępia żyjących bezbożnych, i dopełniona wcześnie młodość - leciwą starość nieprawego.

¹⁷Zobaczą bowiem kres roztropnego, a nie pojmą, co o nim Pan postanowił i w jakim celu zachował go bezpiecznym.

¹⁸Patrzą i żywią pogardę, ale Pan ich wyśmieje.

¹⁹I staną się potem wstrętną padliną i wiecznym pośmiewiskiem wśród zmarłych. Strąci ich bowiem na głowę - oniemiałych, i wstrząśnie nimi od posad, i zostaną do szczętu zniszczeni, i będą w udręczeniu, a pamięć o nich zaginie.

²⁰Z bojaźnią przyjdą zdać sprawę z win swoich, a w twarz ich oskarżą własne nieprawości.