Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Mądrość Syracha 33 Bible Online

Mądrość Syracha 33 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Mądrość Syracha 33

¹Nie spadnie zło na bojącego się Pana, a jeśli będzie doświadczany, dozna wybawienia.

²Człowiek mądry nie będzie nienawidził Prawa, ale kto obłudnie wobec niego postępuje, jest jak okręt w czasie burzy.

³Człowiek mądry zawierzy Prawu, ono będzie dlań niezawodne jak wyrocznia urim i tummim [1].

⁴Przygotuj mowę, a słuchać cię będą, zbierz swą wiedzę i odpowiadaj!

⁵Wnętrze głupiego jest jak koło u ciężkiego wozu i jak oś obracająca się - jego myślenie.

⁶Przyjaciel niestały podobny jest do ogiera, który rży pod każdym jeźdźcem.

⁷Dlaczego jeden dzień góruje nad drugim, chociaż światło wszystkich dni roku pochodzi od słońca?

⁸W myśli swej Pan je wyodrębnił i On rozróżnił czasy i święta.

⁹Jedne z nich wywyższył i uświęcił, a inne zaliczył do dni zwyczajnych.

¹⁰Wszyscy ludzie są z mułu, i z ziemi Adam został stworzony.

¹¹Pan rozdzielił ich w pełni swej mądrości i różne wyznaczył im drogi.

¹²Jednych pobłogosławił i wywyższył, uświęcił i do siebie zbliżył, innych przeklął, poniżył i wygnał ich z miejsc pobytu [2].

¹³Jak glina w ręce garncarza, który ją kształtuje według swego upodobania, tak ludzie są w ręku Tego, który ich stworzył, i odda im według swego sądu.

¹⁴Jak obok zła - dobro, a obok śmierci - życie, tak obok bogobojnego - grzesznik.

¹⁵Patrz na wszystkie dzieła Najwyższego, jak występują parami, jedno obok drugiego.

¹⁶I ja, ostatni, dołożyłem starania jak ten, kto zbiera resztki po dokonujących winobrania.

¹⁷Dzięki błogosławieństwu Pana postąpiłem, i jak ten, co zbiera winogrona, napełniłem tłocznię.

¹⁸Zważcie, że nie dla siebie samego się trudziłem, ale dla tych wszystkich, którzy szukają umiejętności w działaniu.

¹⁹Słuchajcie mnie, naczelnicy ludu, i nadstawcie uszu, przewodniczący zgromadzeniu!

²⁰Ani synowi, ani żonie, ani bratu, ani przyjacielowi nie dawaj władzy nad sobą za życia, nie oddawaj też twoich dostatków komu innemu, abyś pożałowawszy tego, nie musiał o nie prosić.

²¹Póki żyjesz i tchnienie jest w tobie, nikomu nie dawaj nad sobą władzy.

²²Lepszą jest bowiem rzeczą, żeby dzieci ciebie prosiły, niż żebyś ty patrzył na ręce swych synów.

²³W każdym czynie bądź tym, który góruje, i nie przynoś ujmy swej sławie!

²⁴W dniu kończącym dni twego życia i w chwili śmierci rozdaj [swoje] dziedzictwo!

²⁵Dla osła - pasza, kij i ciężary; chleb, ćwiczenie i praca - dla niewolnika.

²⁶Spraw, by sługa pracował, a znajdziesz odpoczynek, zostaw mu ręce bez zajęcia, a szukać będzie wolności.

²⁷Jarzmo i rzemień zginają kark, a słudze krnąbrnemu wałek [4] i dochodzenia.

²⁸Wyślij go do pracy, by nie był bez zajęcia, lenistwo bowiem nauczyło wiele złego.

²⁹Daj go do pracy jemu odpowiedniej, a jeśliby cię nie słuchał, zakuj go w cięższe kajdany,

³⁰ale nie przebieraj miary względem żadnego człowieka i nie czyń nic bez zastanowienia!

³¹Jeśli masz sługę, niech ci będzie jak ty sam sobie, ponieważ za krew [5] go nabyłeś.

³²Jeśli masz sługę, postępuj z nim jak z bratem, ponieważ potrzebować go będziesz jak siebie samego.

³³Jeśli go skrzywdzisz, a on ucieknie, na jakiej drodze szukać go będziesz?