Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Mądrość Syracha 38 Bible Online

Mądrość Syracha 38 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Mądrość Syracha 38

¹Czcij lekarza czcią [1] należną z powodu jego posług, albowiem i jego stworzył Pan.

²Od Najwyższego pochodzi uzdrowienie, i od Króla dar się otrzymuje.

³Wiedza lekarza podnosi mu głowę, nawet i wobec możnowładców będą go podziwiać.

⁴Pan stworzył z ziemi lekarstwa, a człowiek mądry nie będzie nimi gardził.

⁵Czyż to nie drzewo wodę uczyniło słodką [2], aby moc Jego poznano?

⁶On dał ludziom wiedzę, aby się wsławili dzięki Jego dziwnym dziełom.

⁷Dzięki nim się leczy i ból usuwa, z nich aptekarz sporządza leki,

⁸aby się nie kończyło Jego działanie i pokój [3] od Niego był po całej ziemi.

⁹Synu, w chorobie swej nie odwracaj się od Pana, ale módl się do Niego, a On cię uleczy.

¹⁰Usuń przewrotność - wyprostuj ręce [4] i oczyść serce z wszelkiego grzechu!

¹¹Ofiaruj kadzidło, złóż ofiarę dziękczynną z najczystszej mąki, i hojne dary, na jakie cię tylko stać [5].

¹²Potem sprowadź lekarza, bo jego też stworzył Pan, nie odsuwaj się od niego, albowiem jest on ci potrzebny.

¹³Jest czas, kiedy w ich rękach jest wyjście z choroby:

¹⁴oni sami będą błagać Pana, aby dał im moc przyniesienia ulgi i uleczenia, celem zachowania życia.

¹⁵Grzeszący przeciw Stwórcy swemu niech wpadnie w ręce lekarza!

¹⁶Synu, wylewaj łzy nad zmarłym i jako bardzo cierpiący zacznij lament, według tego, co mu przystoi [6], pochowaj ciało i nie lekceważ jego pogrzebu!

¹⁷Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi, zarządź żałobę odpowiednio do jego godności, dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy, potem już daj się pocieszyć w smutku!

¹⁸Ze smutku bowiem śmierć następuje: smutek serca łamie siłę.

¹⁹Tylko do chwili pogrzebu niechaj trwa smutek, bo życie udręczone - przekleństwem [7] dla serca.

²⁰Nie oddawaj smutkowi swego serca, odsuń go, pomnąc na swój koniec.

²¹Nie zapominaj, że nie ma on powrotu, tamtemu nie pomożesz, a sobie zaszkodzisz.

²²«Pamiętaj o moim losie, który będzie też twoim: mnie wczoraj, tobie dzisiaj».

²³Gdy spoczął zmarły, niech spocznie i pamięć o nim, pociesz się po nim, skoro już wyszedł duch jego.

²⁴Uczony w Piśmie zdobywa mądrość w czasie wolnym od zajęć, i kto ma mniej działania, ten stanie się mądry.

²⁵Jakże może poświęcić się mądrości ten, kto trzyma pług, kto chlubi się tylko ostrzem włóczni, kto woły pogania i całkowicie zajęty jest ich pracą, a rozmawia tylko o cielętach?

²⁶Serce przykładać będzie do tego, by wyorywać bruzdy, a w czasie nocy bezsennej myśli o paszy dla jałówek.

²⁷Tak każdy rzemieślnik i artysta, który noce i dnie na pracy przepędza, i ten, co rzeźbi wizerunki na pieczęciach, którego wytrwałość urozmaica kształty rzeźb, serce swe przykłada do tego, by obraz uczynić żywym, a po nocach nie śpi, by wykończyć dzieło.

²⁸Tak kowal siedzący blisko kowadła, pilnie zastanawia się nad pracą z żelaza, wyziewy ognia niszczą jego ciało, a on walczy z żarem pieca - huk młota przytępia jego słuch, a oczy jego są zwrócone tylko na wzorzec przedmiotu; serce swe przykłada do wykończenia robót, a po nocach nie śpi, by dzieło doskonale przyozdobić.

²⁹Tak garncarz, siedzący przy swej pracy i obracający nogami koło, stale jest pochłonięty troską o swoje dzieło, a cała jego praca - [pogoń] za ilością [8].

³⁰Rękami swymi kształtuje glinę, a nogami pokonuje jej opór, stara się pilnie, aby wykończyć polewę, a po nocach nie śpi, by piec wyczyścić.

³¹Ci wszyscy zaufali swym rękom, każdy z nich jest mądry w swoim zawodzie;

³²bez nich miasto nie będzie zbudowane, a gdzie oni zamieszkają, nie odczuwa się niedostatku [9].

³³Tych jednak do rady ludu nie będzie się szukać ani na zgromadzeniu nie posunie się na wyższe miejsce. Ani nie zasiądą oni na krześle sędziowskim, ani nie będą znać się na Prawie Przymierza.

³⁴Nie zabłysną ani nauką, ani sądem, ani się nie znajdą między [tymi, co układają] przypowieści, ale podtrzymują oni odwieczne stworzenie, a modlitwa ich prac dotyczy [ich] zawodu.