Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Mądrość Syracha 4 Bible Online

Mądrość Syracha 4 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Mądrość Syracha 4

¹Synu, nie odmawiaj biedakowi rzeczy niezbędnych do życia i oczu potrzebującego nie męcz zwlekaniem!

²Nie dręcz duszy głodnego i nie pobudzaj do gniewu człowieka w jego niedostatku!

³Serca rozgniewanego w większy zamęt nie wprowadzaj i nie zwlekaj z datkiem dla potrzebującego!

⁴Nie odpychaj żebrzącego w strapieniu, a od ubogiego nie odwracaj swej twarzy!

⁵Nie odwracaj oka od proszącego i nie dawaj człowiekowi sposobności, aby cię przeklinał.

⁶Gdy bowiem przeklnie cię w gorzkości duszy, Ten, co go stworzył, wysłucha jego życzenia.

⁷Czyń siebie godnym kochania w zgromadzeniu, a przed władcą skłaniaj głowę!

⁸Nakłoń ucha swego biednemu i łagodnie odpowiedz mu spokojnymi słowami!

⁹Wyrwij krzywdzonego z ręki krzywdzącego, a gdy sądzić będziesz, nie bądź małodusznym!

¹⁰Bądź ojcem dla sierot, jakby mężem dla ich matki, a staniesz się jakby synem Najwyższego, i miłować cię On będzie bardziej niż twoja matka.

¹¹Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają [1].

¹²Kto ją miłuje, miłuje życie, a kto dla niej rano wstaje, będzie napełniony weselem.

¹³Kto ją posiądzie, odziedziczy chwałę, a gdzie ona wejdzie, tam Pan błogosławi.

¹⁴Którzy jej służą, oddają cześć Świętemu, a miłujących ją Pan będzie miłował.

¹⁵Kto jej słucha, sądzić będzie narody, a kto do niej się przykłada, mieszkać będzie spokojnie.

¹⁶Kto jej zaufa, ten ją odziedziczy i posiadać ją będą jego pokolenia.

¹⁷W początkach powiedzie go trudnymi drogami, bojaźnią i strachem go przejmie, dręczyć go będzie swoją nauką, aż nabierze zaufania do jego duszy i wypróbuje go przez swe nakazy;

¹⁸następnie powróci do niego po drodze gładkiej i rozraduje go, i odkryje mu swe tajemnice.

¹⁹A jeśliby zszedł na bezdroża, opuści go i odda w moc jego upadku.

²⁰Uważaj na okoliczności i strzeż się złego, a nie będziesz się wstydził samego siebie.

²¹Jest bowiem wstyd, co grzech sprowadza, i wstyd, który jest chwałą i łaską.

²²Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem.

²³Nie powstrzymuj mowy, gdy jej potrzeba,

²⁴mądrość bowiem poznaje się z mowy, a naukę - ze słów języka.

²⁵Nie sprzeciwiaj się prawdzie, ale wstydź się swej nieumiejętności!

²⁶Nie wstydź się wyznać swych grzechów, a nie zmagaj się z prądem rzeki! [2]

²⁷Nie płaszcz się przed człowiekiem głupim i nie kieruj się względem na osobę władcy.

²⁸Aż do śmierci stawaj do zapasów o prawdę, a Pan Bóg będzie walczył o ciebie.

²⁹Nie bądź odważny w języku, a gnuśny i leniwy w swych czynach.

³⁰Nie bądź jak lew we własnym domu: nie podejrzewaj domowników z urojonych przyczyn.

³¹Nie miej ręki wydłużonej do brania, a do dawania - skróconej.