Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Mądrość Syracha 44 Bible Online

Mądrość Syracha 44 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Mądrość Syracha 44

¹Wychwalajmy mężów sławnych i ojców naszych według następstwa ich pochodzenia.

²Pan sprawił [w nich] wielką chwałę, wspaniałą swą wielkość od wieków.

³Jedni panowali w swoich królestwach, byli mężami sławnymi z potęgi, doradcami dzięki swemu rozumowi, którzy się wypowiedzieli w proroctwach.

⁴Byli panującymi nad krajami dzięki rozstrzygnięciom i władcami dzięki swej przenikliwości [1], mądrymi myślicielami przez swoją uczoność, a w służbie swej rządcami.

⁵Byli twórcami melodii muzycznych i pisali poezje;

⁶mężami bogatymi, obdarzonymi potęgą, zażywającymi pokoju w swych domach.

⁷Wszyscy ci przez pokolenia byli wychwalani i stali się dumą swych czasów.

⁸Niektórzy spomiędzy nich zostawili imię, tak że opowiada się ich chwałę;

⁹ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć: zginęli, jakby wcale nie istnieli, byli, ale jak gdyby nie byli, a dzieci ich po nich.

¹⁰Lecz ci są mężowie pobożni [2], których cnoty nie zostały zapomniane,

¹¹pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich następcy.

¹²Potomstwo ich trzyma się przymierzy, a dzięki nim - ich dzieci.

¹³Potomstwo ich trwa zawsze, a chwała ich nie będzie wymazana.

¹⁴Ciała ich w pokoju pogrzebano, a imię ich żyje w pokoleniach.

¹⁵Narody opowiadają ich mądrość, a zgromadzenie głosi chwałę.

¹⁶Henoch podobał się Panu i został przeniesiony jako przykład nawrócenia [3] dla pokoleń.

¹⁷Noe okazał się doskonałym i sprawiedliwym, a w czasie gniewu stał się okupem [5], dzięki niemu ocalała Reszta dla ziemi, kiedy przyszedł potop.

¹⁸[Pan] zawarł z nim wieczny przymierze, by już więcej nie zgładzić potopem wszystkiego, co żyje.

¹⁹Abraham, wielki ojciec mnóstwa narodów [6], w chwale nikt mu nie dorównał.

²⁰On zachował prawo Najwyższego, wszedł z Nim w przymierze; na ciele jego został złożony [znak] przymierza, a w doświadczeniu okazał się wierny [7].

²¹Dlatego Bóg przysięgą zapewnił go, że w jego potomstwie będą błogosławione narody, że go rozmnoży jak proch ziemi, jak gwiazdy wywyższy jego potomstwo, że da mu dziedzictwo od morza aż do morza i od Rzeki aż po krańce ziemi.

²²Z Izaakiem też uczynił to samo przez wzgląd na Abrahama, jego ojca [8].

²³ [9] Błogosławieństwo wszystkich ludzi i przymierze złożył na głowie Jakuba; uznał go w jego błogosławieństwach [10], dał mu [ziemię] w dziedzictwo, wymierzył jej części i podzielił między dwanaście pokoleń.