Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Mądrość Syracha 47 Bible Online

Mądrość Syracha 47 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Mądrość Syracha 47

¹Po nim powstał Natan, aby być prorokiem za dni Dawida [1].

²Jak tłuszcz się oddziela od ofiar dziękczynnych, tak Dawid - od synów Izraela.

³Z lwami igrał jakby z koźlętami i z niedźwiedziami jak z jagniętami owiec [2].

⁴Czyż w młodości swej nie zabił olbrzyma i nie usunął hańby ludu, gdy podniósł rękę i kamieniem z procy obalił pychę Goliata? [3]

⁵Wezwał bowiem Pana Najwyższego, który dał prawicy jego taką siłę, że zgładził człowieka potężnego w walce i wywyższył moc swego ludu.

⁶Tak wysławiano go po dziesięć tysięcy razy i wychwalano z powodu błogosławieństw Pana, przynosząc mu koronę chwały [4].

⁷Albowiem starł nieprzyjaciół znajdujących się wokół, zniszczył wrogich Filistynów i złamał ich moc aż do dnia dzisiejszego.

⁸Każdym swym czynem oddał chwałę Świętemu i Najwyższemu; słowami uwielbienia [5] z całego serca swego śpiewał hymny i umiłował Tego, który go stworzył.

⁹ [6] Postawił przed ołtarzem śpiewających psalmy i mile płynął dźwięk ich głosów;

¹⁰świętom nadał przepych i upiększył doskonale uroczystości, aby wychwalano święte imię Pana i by przybytek już od rana rozbrzmiewał echem.

¹¹Pan darował mu grzechy, moc jego podniósł na wieki, zawarł z nim przymierze królewskie i dał tron chwały w Izraelu [7].

¹²Po nim nastał syn rozumny, który dzięki niemu mógł mieszkać bezpiecznie.

¹³Salomon królował w czasie spokojnym, Bóg dał mu wokoło pokój, aby postawił dom Jego imieniu i przygotował przybytek na wieki [8].

¹⁴Jakże byłeś mądry w swojej młodości i napełniony rozumem, jakby rzeką! [9]

¹⁵Dusza twa okryła ziemię i zasypałeś ją zagadkowymi przypowieściami [10].

¹⁶Do odległych wysp doszło twe imię, przez swój pokój byłeś umiłowany;

¹⁷z powodu hymnów, przysłów, przypowieści i odpowiedzi podziwiały cię kraje [11].

¹⁸W imię Pana Boga, który jest nazwany Bogiem Izraela, nazbierałeś złota jak cyny i jak ołowiu nagromadziłeś srebra [12].

¹⁹Niestety, kobietom wydałeś swe lędźwie i wyuzdaniu oddałeś władzę nad swym ciałem [13].

²⁰Splamiłeś swą chwałę, zhańbiłeś swoje potomstwo, sprowadzając gniew na dzieci i napełniając je smutkiem z powodu twojej głupoty:

²¹ponieważ powstała podwójna władza najwyższa i z Efraima poczęło się zbuntowane królestwo.

²²Pan jednak nie pozbawił go miłosierdzia swego i nie cofnął żadnego słowa ani nie odmówił wybranemu swemu potomka, i nie zatracił potomstwa tego, który Go umiłował; Jakubowi zostawił Resztę, a korzeń z niej Dawidowi.

²³Salomon spoczął z przodkami swymi i pozostawił po sobie potomka, najgłupszego z ludu i pozbawionego rozumu, Roboama [14], który swym zamysłem wywołał odstępstwo narodu.

²⁴Jeroboam, syn Nebata, sprawił, że Izrael zgrzeszył i wprowadził Efraima na drogę grzechu, a grzechy ich tak bardzo się mnożyły, że wypędziły ich z własnej ziemi.

²⁵Oddawali się wszelkim niegodziwościom, aż przyszła na nich pomsta.