Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Izajasza 24 Bible Online

Ks. Izajasza 24 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Izajasza 24

¹Oto Pan pustoszy ziemię, niszczy ją i przewraca jej powierzchnię, a mieszkańców jej rozprasza.

²I będzie [dotknięty] jak lud, tak kapłan, jak sługa, tak jego pan, jak służąca, tak jej pani, jak nabywca, tak sprzedawca, jak pożyczkę dający, tak biorący ją, jak wierzyciel, tak jego dłużnik.

³Okropnie spustoszona będzie ziemia i bezgranicznie rozdrapana, bo Pan wydał taki wyrok.

⁴Żałośnie wygląda ziemia, zmarniała; świat opadł z sił, niszczeje, niebo wraz z ziemią się wyczerpały.

⁵Ziemia została splugawiona przez swoich mieszkańców, bo pogwałcili prawa, przestąpili przykazania, złamali wieczyste przymierze.

⁶Dlatego ziemię pochłania przekleństwo, a jej mieszkańcy odpokutowują; dlatego się przerzedzają mieszkańcy ziemi i mało ludzi zostało.

⁷Młode wino w smutku, winnica podupadła, wzdychają wszyscy ludzie wesołego serca.

⁸Ustała wesołość bębenków, ucichła wrzawa hulających, umilkł wesoły dźwięk cytr.

⁹Nie piją wina wśród pieśni, sycera gorzknieje pijakom.

¹⁰Zburzone jest miasto [2] chaosu, dom każdy zamknięty od wejścia.

¹¹Na ulicach narzekanie na brak wina. Minęła wszelka radość, wesele odeszło z ziemi.

¹²Tylko pustka została w mieście i brama rozbita w kawałki.

¹³Tak bowiem będzie na środku ziemi pomiędzy narodami, jak przy otrząsaniu oliwek, jak ostatki winogron po winobraniu.

¹⁴Ci [3] to podniosą swój głos, sławić będą majestat Pana, wzniosą okrzyki od strony morza.

¹⁵Dlatego na Wschodzie czcić będą Pana, na wyspach morskich imię Pana, Boga Izraelowego.

¹⁶Od krańca ziemi słyszeliśmy pienia: «Chwała Sprawiedliwemu!» Lecz ja rzekłem: «Mam tajemnicę, groźną mam tajemnicę, biada mi! Wiarołomni działają zdradliwie, wiarołomni dopuścili się zdrady».

¹⁷Groza i dół, i sidło na ciebie, mieszkańcu ziemi:

¹⁸kto umknie przed krzykiem grozy, wpadnie w dół, a kto się wydostanie z dołu, w sidła się omota! [4] <h>Dalszy ciąg poematu o sądzie ostatecznym </h> Tak, upusty otworzą się w górze i podwaliny ziemi się zatrzęsą.

¹⁹Ziemia rozpadnie się w drobne kawałki, ziemia pękając wybuchnie, ziemia zadrgawszy zakołysze się,

²⁰ziemia się mocno będzie zataczać jak pijany i jak budka [na wietrze] będzie się chwiała; grzech jej zaciąży nad nią, tak iż upadnie i już nie powstanie.

²¹Nastąpi w ów dzień to, iż Pan skarze wojsko niebieskie tam, w górze [5] i królów ziemskich tu - na dole.

²²Zostaną zgromadzeni, uwięzieni w lochu; będą zamknięci w więzieniu, a po wielu latach będą ukarani.

²³Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Pan Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem: wobec swych starców będzie uwielbiony.