Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Izajasza 28 Bible Online

Ks. Izajasza 28 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Izajasza 28

¹Biada pysznej koronie pijaków Efraima [1], więdnącemu kwieciu jego wspaniałej ozdoby, którą żyzna dolina [nosi] na szczycie! [Biada] zamroczonym winem!

²Oto ktoś przez Pana [posłany], mocny i potężny [2], jak burza gradowa, jak niszczycielska trąba powietrzna, jak nawałnica wód gwałtownie wzbierających, [wszystko] na ziemię z mocą rzuci.

³Nogami zdeptana będzie pyszna korona pijaków Efraima, a więdnące kwiecie jego wspaniałej ozdoby, którą żyzna dolina [nosi] na szczycie,

⁴będzie jak wczesna figa przed nadejściem lata: kto ją zobaczy, zrywa i połyka chciwie, ledwie wziął do ręki.

⁵W owym dniu Pan Zastępów będzie koroną chwały i ozdobnym diademem dla Reszty swego ludu,

⁶i natchnieniem sprawiedliwości dla zasiadającego w sądzie, i natchnieniem męstwa dla odpierających natarcie u bramy.

⁷Również i ci chodzą chwiejnie na skutek wina, zataczają się pod wpływem sycery. Kapłan i prorok chodzą chwiejnie na skutek sycery, wino zawróciło im w głowie, zataczają się pod wpływem sycery, chodzą jak błędni, miewają zwidzenia, potykają się, gdy odbywają sądy.

⁸Zaiste, wszystkie stoły są pełne zwymiotowanych brudów; nie ma miejsca [czystego].

⁹«Kogo to chce on uczyć wiedzy? Komu chce dawać naukę? - Dzieciom ledwie odstawionym od mleka, niemowlętom odsadzonym od piersi!

¹⁰Bo: Saw lasaw, saw lasaw; kaw lakaw, kaw lakaw; zeer szam, zeer szam» [3].

¹¹Zaprawdę, wargami jąkałów i językiem obcym przemawiać będzie do tego narodu

¹²Ten, który mu powiedział: «Teraz, odpoczynek! Dajcie wytchnąć strudzonemu! A teraz, spokój!» Ale nie chcieli Go słuchać.

¹³Wtedy będzie do nich mowa Pana: «Saw lasaw, saw lasaw; kaw lakaw, kaw lakaw; zeer szam, zeer szam», żeby szli upadli na wznak, i rozbili się, żeby uwikłali się w sieci i byli schwytani.

¹⁴Dlatego posłuchajcie słowa Pańskiego, wy wszyscy, panujący nad tym ludem, który jest w Jerozolimie.

¹⁵Mówicie: «Zawarliśmy przymierze ze Śmiercią [4], i z Szeolem zrobiliśmy układ. Gdy się rozleje powódź [wrogów], nas nie dosięgnie, bo z kłamstwa uczyniliśmy sobie schronisko i skryliśmy się pod fałszem».

¹⁶Przeto tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień dobrany, węgielny [5], cenny, do fundamentów założony. Kto wierzy, nie potknie się.

¹⁷I wezmę sobie prawo za miarę, a sprawiedliwość za pion». <h>Ciąg dalszy poematu </h> Ale grad zmiecie schronisko kłamstwa, a wody zaleją kryjówkę.

¹⁸Wasze przymierze ze Śmiercią zostanie zerwane, i nie ostoi się wasz układ z Szeolem. Gdy się rozleje powódź [wrogów], będziecie dla nich na zdeptanie.

¹⁹Ile razy ona przyjdzie, pochwyci was. Gdy przechodzić będzie każdego ranka, i we dnie, i w nocy, blady strach na wieść o niej padnie.

²⁰Bo za krótkie będzie łóżko, aby się wyciągnąć, i zbyt wąskie przykrycie, by się nim owinąć.

²¹Zaiste, Pan powstanie, jak na górze Perasim [6], jak w dolinie Gibeońskiej się poruszy, by dokonać swego dzieła, swego dziwnego dzieła, by spełnić swe zadanie, swe tajemnicze zadanie.

²²A teraz przestańcie drwić, żeby wasze pęta się nie zacieśniły; słyszałem bowiem rzecz postanowioną przez Pana, Boga Zastępów: zniszczenie całego kraju.

²³Nastawcie uszu i słuchajcie głosu mego, uważajcie i słuchajcie mej mowy!

²⁴Czyż oracz wciąż tylko orze [pod zasiew], przewraca i bronuje swą rolę?

²⁵Czyż raczej, gdy zrówna jej powierzchnię, nie zasiewa czarnuszki i nie rozrzuca kminu? Czy nie sieje pszenicy, ‹zboża [7]>, jęczmienia ‹i prosa [8]>, wreszcie orkiszu po brzegach?

²⁶A ktoś poucza go o tym prawie, jego Bóg mu to wykłada.

²⁷Zaprawdę, czarnuszki nie młócą saniami młockarskimi ani po kminie nie przetaczają walca młockarskiego wozu [9], ale bijakiem wybija się czarnuszkę, a kminek cepami.

²⁸Zboże mogłoby ulec zmiażdżeniu; ale nie bez końca młóci je młockarz. Gdy przetoczy koło swego wozu młockarskiego wraz z zaprzęgiem, nie zmiażdży go.

²⁹To również pochodzi od Pana Zastępów, który przedziwny okazał się w radzie, niezmierzony w mądrości [10].