Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Izajasza 40 Bible Online

Ks. Izajasza 40 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Izajasza 40

¹«Pocieszcie, pocieszcie mój lud!» - mówi wasz Bóg.

²«Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy»,

³Głos się rozlega [2]: «Drogę dla Pana przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec naszemu Bogu! [3]

⁴Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i wzgórza obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną gładką [4].

⁵Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją wszelkie ciało zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».

⁶Głos się odzywa: «Wołaj!» - I rzekłem: Co mam wołać? - «Wszelkie ciało to jakby trawa, a cały wdzięk jego jest niby kwiat polny.

⁷Trawa usycha, więdnie kwiat, gdy na nie wiatr Pana powieje [5]. ‹Prawdziwie, trawą jest naród>.

⁸Trawa usycha, więdnie kwiat, lecz słowo Boga naszego trwa na wieki».

⁹Wstąpże na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny [6] w Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg!»

¹⁰Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata.

¹¹Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi [ją] swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie.

¹²Kto zmierzył wody morskie swą garścią i piędzią wymierzył niebiosa? Kto zawarł ziemię w miarce? Kto zważył góry na wadze i pagórki na szalach?

¹³Kto zdołał zbadać ducha Pana? Kto w roli doradcy dawał Mu wskazania? [7]

¹⁴Do kogo się On zwracał po radę i światło, żeby Go pouczył o ścieżkach prawa, żeby Go nauczył wiedzy i wskazał Mu drogę roztropności?

¹⁵Oto narody są jak kropla wody u wiadra, uważa się je za pyłek na szali. Oto wyspy [8] ważą tyle co ziarnko prochu.

¹⁶I [lasów] Libanu nie starczy na paliwo ani jego zwierzyny na całopalenie.

¹⁷Niczym są przed Nim wszystkie narody, znaczą dla Niego tyle co nicość i pustka.

¹⁸Do kogóż to przyrównacie Boga i jaki obraz zastosujecie do Niego?

¹⁹Ludwisarz odlewa posąg, a złotnik powleka go złotem i srebrne łańcuszki wykuwa [9]. 41 , 6 Pomagają sobie jeden drugiemu - i mówią nawzajem do siebie: «Śmiało!» 7 Ludwisarz zachęca złotnika, a wygładzający młotem - tego, co kuje na kowadle; ocenia sprawnie: «W porządku»; i umacnia gwoźdźmi [posąg], żeby się nie zachwiał.

²⁰ [10] Kogo nie stać na taką ofiarę, wybiera drzewo nie próchniejące; stara się o biegłego rzeźbiarza, żeby trwały posąg wystawić.

²¹Czy nie wiecie tego? Czyście nie słyszeli? Czy wam nie głoszono od początku? Czyście nie pojęli utworzenia ziemi?

²²Ten, co mieszka nad kręgiem ziemi, której mieszkańcy są jak szarańcza, On rozciągnął niebiosa jak tkaninę i rozpiął je jak namiot mieszkalny.

²³On możnych obraca wniwecz, unicestwia władców ziemi.

²⁴Ledwie ich wszczepiono, ledwie posiano, ledwie się w ziemi pień ich zakorzenił, On powiał na nich i pousychali, a wicher gwałtowny porwał ich jak słomkę.

²⁵«Z kimże byście mogli Mnie porównać, tak, żeby Mi dorównał?» - mówi Święty.

²⁶Podnieście oczy w górę i patrzcie: Kto stworzył te [gwiazdy]? - Ten, który w szykach prowadzi ich wojsko, wszystkie je woła po imieniu. Spod takiej potęgi i olbrzymiej siły nikt się nie uchyli.

²⁷Czemu mówisz, Jakubie, i ty, Izraelu, powtarzasz: «Zakryta jest moja droga przed Panem i prawo me przed Bogiem przeoczone?»

²⁸Czy nie wiesz tego? Czyś nie słyszał? Pan - to Bóg wieczny, Stwórca krańców ziemi. On się nie męczy ani nie nuży, Jego mądrość jest niezgłębiona.

²⁹On dodaje mocy zmęczonemu i pomnaża siły omdlałego.

³⁰Chłopcy się męczą i nużą, chwieją się słabnąc młodzieńcy,

³¹lecz ci, co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.