Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Jeremiasza 46 Bible Online

Ks. Jeremiasza 46 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Jeremiasza 46

¹Słowa, jakie zostały skierowane do proroka Jeremiasza o narodach:

²O Egipcie. O wojsku faraona Neko, króla egipskiego, które się znajdowało nad rzeką Eufratem, w Karkemisz, a które pobił Nabuchodonozor, król babiloński w czwartym roku [1] [panowania] króla judzkiego, Jojakima, syna Jozjasza.

³Przygotujcie puklerz i tarczę, ruszajcie do boju!

⁴Zakładajcie koniom uprząż i dosiadajcie rumaków! Stańcie w szeregu w hełmach, ostrzcie włócznie, przywdziewajcie pancerze!

⁵Co ja widzę? Pełni są przerażenia, ustępują cofając się. Ich bohaterowie pobici, uciekają w popłochu, nie oglądając się. Trwoga dokoła - wyrocznia Pana!

⁶Nie zdoła umknąć najzwinniejszy ani zbiec najsilniejszy; na północy, nad brzegiem rzeki Eufratu, chwieją się i upadają.

⁷Kim jest ten, co się podnosi jak Nil, a wody jego pienią się jak potoki?

⁸Egipt się podnosi jak Nil, a wody [jego] pienią się jak potoki, gdy mówi: «Pójdę pokryć ziemię, zniszczyć miasto i jego mieszkańców!»

⁹Wspinajcie się, konie! Pędźcie, rydwany! Ruszajcie, wojownicy, Kuszyci i Putyci [2], trzymający tarcze i Ludyjczycy, naciągający łuki!

¹⁰A dzień ten jest u Pana, Boga Zastępów, dniem odwetu, by się pomścić nad swymi wrogami. Miecz pochłonie, nasyci się i ugasi pragnienie ich krwią, albowiem rzeź to ofiarna dla Pana, Boga Zastępów, w ziemi północy, nad Eufratem.

¹¹Wejdź do Gileadu i przynieś balsam, Dziewico, Córo Egiptu! Daremnie mnożysz lekarstwa, nie ma dla ciebie uzdrowienia.

¹²Usłyszały narody o twej hańbie, ziemia się napełniła twoim bolesnym wołaniem. Jeden wojownik potknął się o drugiego, obaj razem upadli.

¹³Słowo, jakie skierował Pan do proroka Jeremiasza o najeździe Nabuchodonozora, króla babilońskiego, w celu pokonania Egiptu [3]:

¹⁴Głoście w Egipcie, obwieszczajcie w Migdol! Niech usłyszą w Nof i Tachpanches! Mówcie: Przygotuj się, uzbrój, albowiem miecz pochłonie wszystko dokoła ciebie.

¹⁵Dlaczego został powalony twój Apis? [4] Nie zdołał się utrzymać, bo Pan go popchnął.

¹⁶Coraz częściej się chwieje, aż wreszcie pada. Wtedy mówi jeden do drugiego: «Wstańmy i wracajmy do naszego narodu, do naszej ojczystej ziemi przed nieprzyjacielskim mieczem».

¹⁷Nazwijcie faraona, króla egipskiego, imieniem: «Wrzawa, gdy czas upłynął» [5].

¹⁸Na moje życie - wyrocznia Króla - Pan Zastępów Jego imię, naprawdę przyjdzie on jak Tabor między górami i jak Karmel wśród morza.

¹⁹Przygotuj sobie tłumoki na wygnanie, mieszkanko - córo Egiptu! Nof bowiem zostanie obrócone w pustkowie, spalone i pozbawione mieszkańców.

²⁰Przepiękną jałowicą jest Egipt, lecz ściga ją bąk z północy [6].

²¹Także jego najemnicy wśród niej są jakby tucznymi jałowicami. Albowiem oni się również odwrócą, uciekną razem, nie wytrzymają. Nadchodzi bowiem dzień ich nieszczęścia, czas ich kary.

²²Jego głos jest podobny do syczącego węża; idą bowiem oni przemocą, uzbrojeni siekierą, zdążają przeciw niemu podobni do drwalów.

²³Ścinają jego las - wyrocznia Pana - jest bowiem nieprzenikniony. Liczniejsi są od szarańczy, tak że nie można ich zliczyć.

²⁴Pełna hańby jest Córa Egiptu, wydana w ręce narodu z północy.

²⁵Pan Zastępów, Bóg Izraela, mówi: «Oto ukarzę Amona w No [7], ‹faraona>, Egipt i jego bóstwa oraz jego królów, faraona i tych, co w nim pokładają ufność.

²⁶Wydam zatem ich w ręce tych, co nastają na ich życie, w ręce Nabuchodonozora, króla babilońskiego, i w ręce jego sług. Później jednak będzie on zamieszkały jak przedtem [8] - wyrocznia Pana.

²⁷ [9] Ty się jednak nie bój, sługo mój, Jakubie, nie lękaj się, Izraelu, albowiem Ja cię wybawię z dalekiego kraju, twoje potomstwo z ziemi jego wygnania. Powróci Jakub i będzie zażywał niezmąconego niczym pokoju, a nikt go nie będzie trwożył.

²⁸Nie bój się, sługo mój, Jakubie - wyrocznia Pana - bo jestem z tobą, bo zgotuję zagładę wszystkim narodom, wśród których cię rozproszyłem. Ciebie zaś nie wyniszczę; ukarzę cię jednak sprawiedliwie - nie ujdzie ci wina bezkarnie».