Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Jeremiasza 6 Bible Online

Ks. Jeremiasza 6 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Jeremiasza 6

¹Uciekajcie z Jerozolimy, synowie Beniamina! W Tekoa [1] dmijcie w trąby! Na Bet-ha-Kerem [2] wznieście znak! [3] Albowiem od północy zagraża nieszczęście i wielka katastrofa.

²Do wybornego pastwiska podobna jesteś, Córo Syjonu!

³Przyjdą do ciebie pasterze ze swoimi trzodami [4], rozbiją namioty dokoła ciebie, będą paść każdy na własną rękę.

⁴«Przygotujcie się do walki przeciw niej! Naprzód, wedrzyjmy się w południe!» - «Biada nam, bo dzień się ma ku końcowi, bo się już wydłużają cienie wieczorne!»

⁵- «Naprzód! Wedrzyjmy się w nocy i zniszczmy jej pałace!»

⁶Bo to mówi Pan Zastępów: «Zetnijcie jej drzewa [5] i usypcie wał dokoła Jerozolimy, bo to miasto kłamstwa, sama w nim nieprawość.

⁷Jak studnia tryska wodą, tak tryska jej przewrotność. "Gwałt i ucisk" - dają się w niej słyszeć, choroba i rany - oto, co jest stale przed moim obliczem.

⁸Strzeż się, Jerozolimo, bym się nie odwrócił od ciebie, bym nie obrócił cię w pustynię, w ziemię nie zamieszkałą».

⁹To mówi Pan Zastępów: «Zbieraj starannie, jak przy winobraniu, Resztę Izraela! Jak dokonujący winobrania wyciągaj rękę ku gałązkom winorośli!» [6]

¹⁰Do kogo mam mówić i kogo ostrzegać, aby posłuchali? Oto ucho ich jest nieobrzezane, tak że nie mogą pojąć. Oto słowo Pańskie wystawione jest u nich na urąganie, nie mają w nim upodobania.

¹¹A ja pełen jestem gniewu Pańskiego, nie mogę go powstrzymać. «Wylej go na dzieci na ulicy i na zgromadzenie młodzieńców! Wszyscy bowiem będą zabrani: mąż z żoną, starzec wraz z mężem podeszłego wieku.

¹²Domy ich przejdą na własność innych, podobnie jak pola i żony. Bo wyciągnę rękę [7] nad mieszkańcami tego kraju - wyrocznia Pana.

¹³Albowiem od najmniejszego do największego wszystkich ogarnęła żądza zysku: od proroka do kapłana - wszyscy popełniają oszustwa.

¹⁴Usiłują zaradzić katastrofie mojego narodu, mówiąc beztrosko: "Pokój, pokój" [8], a tymczasem nie ma pokoju.

¹⁵Okryci są hańbą, ponieważ postępowali obrzydliwie. Co więcej, zupełnie się nie wstydzą, dlatego upadną wśród tych, co mają upaść, runą, gdy ich nawiedzę» - wyrocznia Pana.

¹⁶To mówi Pan: «Stańcie na drogach i patrzcie, zapytajcie o dawne ścieżki, gdzie jest droga najlepsza [9] - idźcie po niej, a znajdziecie dla siebie wytchnienie. Ale powiedzieli: "Nie pójdziemy".

¹⁷I ustanowiłem dla was strażników [10]: "Uważajcie na głos trąby!" Ale oni powiedzieli: "Nie będziemy uważać".

¹⁸Dlatego słuchajcie, narody, i rozumiejcie dobrze, co zamierzam uczynić.

¹⁹Słuchaj, ziemio! Oto zamierzam sprowadzić na ten naród nieszczęście: będzie to owoc ich przewrotnych zamysłów. Nie zważali bowiem na moje słowa, a moim prawem wzgardzili.

²⁰Na co sprowadzacie Mi kadzidło ze Saby [11] albo wyborny korzeń trzcinowy z dalekiej ziemi? Nie podobają Mi się wasze całopalenia, a wasze krwawe ofiary nie są Mi przyjemne» [12].

²¹Dlatego to mówi Pan: «Oto postawię temu narodowi przeszkody, na których się potkną ojcowie wraz z synami, sąsiad i przyjaciel zginą».

²² [13] To mówi Pan: «Oto nadchodzi naród z ziemi północnej, wielki naród powstaje z krańców ziemi.

²³Łuk i miecz trzymają w ręku, są okrutni i bez litości. Ich wrzawa jest jak szum morza, i dosiadają koni, gotowi jak jeden mąż do walki przeciw tobie, Córo Syjonu!

²⁴Usłyszeliśmy wieść o nich - ręce nam opadły, lęk nas ogarnął i ból, niby rodzącą kobietę.

²⁵Nie wychodźcie na pole ani nie chodźcie po drodze, bo miecz nieprzyjaciela [grozi], trwoga ze wszech stron.

²⁶Córo mojego narodu, przywdziej wór pokutny i kajaj się w popiele! Okryj się smutkiem, jak po synu jedynym, gorzką żałobą, bo przyjdzie na nas nagle niszczyciel.

²⁷Ustanowiłem ciebie, jako badającego mój naród, byś poznał i sprawdził jego postępowanie.

²⁸ [14] Wszyscy oni są niesforni, popełniając przestępstwa, są miedzią i żelazem, wszyscy postępują nikczemnie.

²⁹Ołów został rozgrzany na podwójnym ogniu przez miech kowalski. Próżne wysiłki przetapiającego metal: przewrotni nie dadzą się oddzielić.

³⁰Nazwijcie ich srebrem odrzuconym, bo odrzucił ich Pan».