Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Daniela 3 Bible Online

Ks. Daniela 3 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Daniela 3

¹Król Nabuchodonozor sporządził złoty posąg o wysokości sześćdziesięciu łokci, a szerokości sześciu łokci i kazał go ustawić na równinie Dura w prowincji babilońskiej.

²Następnie polecił król Nabuchodonozor satrapom, namiestnikom, rządcom, radcom, skarbnikom, sędziom, prawnikom i wszystkim zarządcom prowincji zebrać się i uczestniczyć w poświęceniu posągu wzniesionego przez króla Nabuchodonozora.

³Zebrali się więc satrapowie, namiestnicy, rządcy, radcy, skarbnicy, sędziowie, prawnicy i wszyscy zarządcy prowincji na poświęcenie posągu wzniesionego przez króla Nabuchodonozora i ustawili się przed posągiem, który wzniósł król Nabuchodonozor.

⁴Herold zaś obwieszczał donośnie: «Rozkaz dla was, narody, ludy, języki;

⁵w chwili, gdy usłyszycie dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, upadniecie na twarz i oddacie pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nabuchodonozor.

⁶Kto by nie upadł na twarz i nie oddał pokłonu, zostanie natychmiast wrzucony do rozpalonego pieca» [2].

⁷W chwili więc, gdy dał się słyszeć dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, wszystkie narody, ludy, języki padły na twarz, oddając pokłon złotemu posągowi, który wzniósł król Nabuchodonozor.

⁸Niektórzy Chaldejczycy przyszli jednocześnie, by oskarżyć Żydów.

⁹Zwrócili się do króla Nabuchodonozora i powiedzieli: «Królu, żyj wiecznie!

¹⁰Wydałeś, królu, rozporządzenie, by każdy, gdy usłyszy dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, upadł na twarz i oddał pokłon złotemu posągowi.

¹¹Kto by zaś nie upadł na twarz i nie oddał pokłonu, miał być wrzucony do rozpalonego pieca.

¹²Są tutaj jednak mężowie żydowscy, których uczyniłeś zwierzchnikami miasta babilońskiego, Szadrak, Meszak i Abed-Nego; mężowie ci nie liczą się z tobą, królu. Nie oddają czci twemu bogu ani nie oddają pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś».

¹³Nabuchodonozor zapłonął gniewem i rozkazał przyprowadzić Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Sprowadzono więc tych mężów przed króla.

¹⁴Zwrócił się do nich Nabuchodonozor i powiedział: «Czy jest prawdą, Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga ani nie oddajecie pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłem?

¹⁵Czy teraz jesteście gotowi - w chwili gdy usłyszycie dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych - upaść na twarz i oddać pokłon posągowi, który uczyniłem? Jeżeli zaś nie oddacie pokłonu, zostaniecie natychmiast wrzuceni do rozpalonego pieca. Który zaś bóg mógłby was wyrwać z moich rąk?»

¹⁶Szadrak, Meszak i Abed-Nego odpowiedzieli, zwracając się do króla Nabuchodonozora: «Nie musimy tobie, królu, odpowiadać w tej sprawie.

¹⁷Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu!

¹⁸Jeśli zaś nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga, ani oddawać pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś».

¹⁹Na to wpadł Nabuchodonozor w gniew, a wyraz jego twarzy zmienił się [3] w stosunku do Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Wydał rozkaz, by rozpalono piec siedem razy bardziej niż było trzeba.

²⁰Mężom zaś najsilniejszym spośród swego wojska polecił związać Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wrzucić ich do rozpalonego pieca.

²¹Związano więc tych mężów w ich płaszczach, obuwiu [4], tiarach i ubraniach, i wrzucono do rozpalonego pieca.

²²Ponieważ rozkaz króla był stanowczy, a piec nadmiernie rozpalony, płomień ognia zabił tych mężów, którzy wrzucili Szadraka, Meszaka i Abed-Nega.

²³Trzej zaś mężowie, Szadrak, Meszak i Abed-Nego, wpadli związani do środka rozpalonego pieca.

²⁴ [5] I chodzili wśród płomieni wysławiając Boga i błogosławiąc Pana.

²⁵Powstawszy zaś Azariasz tak się modlił, a otwarłszy swe usta, mówił w środku ognia:

²⁶ [6] Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych przodków, i pełen chwały; imię Twoje jest błogosławione na wieki.

²⁷Albowiem jesteś sprawiedliwy we wszystkim, coś nam uczynił, a wszystkie czyny Twoje pełne prawdy, drogi zaś Twoje proste i wszystkie wyroki pełne słuszności.

²⁸Bo wydałeś prawdziwe wyroki we wszystkim, co sprowadziłeś na nas i na Jerozolimę, święte miasto naszych przodków. Bo według sprawiedliwego wyroku sprowadziłeś to wszystko na nas z powodu naszych grzechów.

²⁹Tak, zgrzeszyliśmy i popełniliśmy nieprawości, opuszczając Ciebie. Okazaliśmy się przewrotni we wszystkim, a przykazań Twoich nie słuchaliśmy.

³⁰Nie zachowaliśmy ani nie wypełnialiśmy tego, co nam nakazałeś, by się nam dobrze powodziło.

³¹Wszystko, co na nas sprowadziłeś, i wszystko, co nam uczyniłeś, uczyniłeś według sprawiedliwego sądu.

³²Wydałeś nas w ręce naszych niegodziwych nieprzyjaciół, najgorszych spośród odstępców, i niesprawiedliwemu królowi, najbardziej przewrotnemu na ziemi.

³³Teraz zaś nie mamy odwagi otworzyć swych ust. Wstyd i hańba okryła Twoje sługi i tych, co cześć Ci oddają.

³⁴Nie opuszczaj nas na zawsze - przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza.

³⁵Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka, i Twego świętego - Izraela.

³⁶Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza.

³⁷Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów.

³⁸Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia.

³⁹Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Jak całopalenia z baranów i cielców, i z tysięcy tłustych owiec,

⁴⁰tak niech będzie dziś nasza ofiara przed Tobą i niech Ci się podoba! Ponieważ ci, co pokładają ufność w Tobie, nie mogą doznać wstydu.

⁴¹Teraz zaś postępujemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza.

⁴²Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia.

⁴³Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławne, Panie!

⁴⁴Wszyscy ci, co wyrządzają krzywdę Twym sługom, niech doznają hańby! Niech ich wstyd okryje, pozbawi wszelkiej siły i mocy, a potęga ich niech zostanie skruszona!

⁴⁵Niech poznają, że tylko Ty jesteś Panem Bogiem, pełnym chwały na całej ziemi.

⁴⁶Słudzy królewscy, którzy ich wrzucili, nie ustawali w rozpalaniu pieca naftą, smołą, pakułami i chrustem,

⁴⁷tak że płomień wznosił się czterdzieści dziewięć łokci ponad piec

⁴⁸i rozprzestrzeniając się spalił tych Chaldejczyków, którzy znaleźli się koło pieca.

⁴⁹Jednak anioł Pański zstąpił do pieca wraz z Azariaszem i jego towarzyszami i usunął płomień ognia z pieca,

⁵⁰sprowadzając do środka pieca jakby orzeźwiający powiew wiatru, tak że ogień nie dosięgnął ich wcale, nie sprawił im bólu ani nie wyrządził krzywdy.

⁵¹Wtedy ci trzej jakby jednym głosem wysławiali, wychwalali i błogosławili Boga, mówiąc w piecu:

⁵²Błogosławiony jesteś, Panie Boże naszych ojców - pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławione niech będzie Twoje imię pełne chwały i świętości - chwalebne i wywyższone na wieki.

⁵³Błogosławiony jesteś w przybytku świętej Twojej chwały - chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.

⁵⁴Błogosławiony jesteś na tronie Twego królestwa - chwalony, sławiony przez wieki nade wszystko.

⁵⁵Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, co na Cherubach zasiadasz - pełen chwały i wywyższony na wieki.

⁵⁶Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba - pełen chwały i sławny na wieki.

⁵⁷Wszystkie Pańskie dzieła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁵⁸Aniołowie Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁵⁹Niebiosa, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁰Wszystkie wody pod niebem, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶¹Wszystkie potęgi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶²Słońce i księżycu, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶³Gwiazdy nieba, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁴Deszcze i rosy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁵Wszystkie wichry niebieskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁶Ogniu i żarze, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁷Chłodzie i upale, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁸Rosy i szrony, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁶⁹Mrozy i zima, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁰Lody i śniegi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷¹Dni i noce, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷²Światło i ciemności, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷³Błyskawice i chmury, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁴Niech ziemia błogosławi Pana, niech Go chwali i wywyższa na wieki!

⁷⁵Góry i pagórki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁶Wszystkie rośliny ziemi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁷Źródła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁸Morza i rzeki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁷⁹Wieloryby i stworzenia morskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸⁰Wszelkie ptaki powietrzne, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸¹Zwierzęta dzikie i trzody, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸²Synowie ludzcy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸³Izraelu, błogosław Pana, chwal i wywyższaj Go na wieki!

⁸⁴Kapłani Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸⁵Słudzy Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸⁶Duchy i dusze sprawiedliwych, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸⁷Święci i pokornego serca, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!

⁸⁸Chananiaszu, Azariaszu, Miszaelu, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki, bo wybawił nas z otchłani [8] i z mocy śmierci ocalił nas, wyrwał nas spośród płonącego żarem ognia.

⁸⁹Wychwalajcie Pana, bo łaskawy, bo na wieki Jego łaskawość.

⁹⁰Wszyscy bogobojni, błogosławcie Pana, Boga bogów, chwalcie i wysławiajcie, bo na wieki Jego łaskawość.

⁹¹( 24 ) Król Nabuchodonozor popadł w zdumienie i powstał spiesznie. Zwrócił się do swych doradców, mówiąc: «Czy nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów do ognia?» Oni zaś odpowiedzieli królowi: «Rzeczywiście, królu».

⁹²( 25 ) On zaś w odpowiedzi rzekł: «Lecz widzę czterech mężów rozwiązanych, przechadzających się pośród ognia i nie dzieje się im nic złego; wygląd czwartego przypomina anioła» [9].

⁹³( 26 ) Wtedy przystąpił Nabuchodonozor do otworu płonącego pieca i powiedział: «Szadraku, Meszaku i Abed-Nego, słudzy Najwyższego Boga, wyjdźcie i przyjdźcie tutaj!» Szadrak, Meszak i Abed-Nego wyszli więc z ognia.

⁹⁴( 27 ) Satrapowie, namiestnicy, rządcy i doradcy królewscy zebrali się i spostrzegli, że ogień nie miał władzy nad ciałami tych mężów, tak że nawet włos z ich głów nie uległ spaleniu ani ich płaszcze uszkodzeniu, ani nie było czuć od nich swądu spalenizny.

⁹⁵( 28 ) Nabuchodonozor powiedział na to: «Niech będzie błogosławiony Bóg Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, który posłał swego anioła, by uratował swoje sługi. W Nim pokładali swą ufność i przekroczyli nakaz królewski, oddając swe ciała, aby nie oddawać czci ani pokłonu innemu bogu poza Nim.

⁹⁶( 29 ) Dlatego wydaję rozkaz, by bez względu na przynależność narodową, rodową czy język, każdy, kto by wypowiedział bluźnierstwo przeciw Bogu Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, został rozerwany w kawałki, a dom jego żeby stał się rumowiskiem. Bo nie ma innego Boga, który by mógł zapewnić ratunek, jak Ten».

⁹⁷( 30 ) Potem król obdarzył zaszczytami Szadraka, Meszaka i Abed-Nega w prowincji Babilonu.

⁹⁸( 31 ) Król Nabuchodonozor do wszystkich narodów, pokoleń, języków, mieszkających po całej ziemi: «Obyście zaznali wielkiego pokoju!

⁹⁹( 32 ) Spodobało mi się oznajmić znaki i cuda, jakie Najwyższy Bóg dla mnie uczynił.

¹⁰⁰( 33 ) Jak wielkie są Jego znaki, jak potężne Jego cuda! Jego królestwo jest wiecznym królestwem, a panowanie Jego przez wszystkie pokolenia.