Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Jonasza 1 Bible Online

Ks. Jonasza 1 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Jonasza 1

¹Pan skierował do Jonasza, syna Amittaja, te słowa:

²«Wstań, idź do Niniwy [1] - wielkiego miasta - i upomnij ją, albowiem nieprawość jej dotarła przed moje oblicze».

³A Jonasz wstał, aby uciec do Tarszisz przed Panem. Zszedł do Jafy [2], znalazł okręt płynący do Tarszisz, uiścił należną opłatę i wsiadł na niego, by udać się nim do Tarszisz, daleko od Pana.

⁴Ale Pan zesłał na morze gwałtowny wiatr, i powstała wielka burza na morzu, tak że okrętowi groziło rozbicie.

⁵Przerazili się więc żeglarze i każdy wołał do swego bóstwa; rzucili w morze ładunek, który był na okręcie, by uczynić go lżejszym. Jonasz zaś zszedł w głąb wnętrza okrętu, położył się i twardo zasnął.

⁶Przystąpił więc do niego dowódca żeglarzy i rzekł mu: «Dlaczego ty śpisz? Wstań, wołaj do Boga twego, może wspomni Bóg na nas i nie zginiemy».

⁷Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: «Chodźcie, rzućmy losy [3], a dowiemy się, z powodu kogo to właśnie nieszczęście [spadło] na nas». I rzucili losy, a los padł na Jonasza.

⁸Rzekli więc do niego: «Powiedzże nam, ‹z jakiego powodu ta klęska przyszła na nas?> [4] Jaki jest twój zawód? Skąd pochodzisz? Jaki jest twój kraj? Z którego jesteś narodu?»

⁹A on im odpowiedział: «Jestem Hebrajczykiem i czczę Pana, Boga nieba, który stworzył morze i ląd».

¹⁰Wtedy wielki strach zdjął mężów i rzekli do niego: «Dlaczego to uczyniłeś?» - albowiem wiedzieli mężowie, że on ucieka przed Panem, bo im to powiedział.

¹¹I zapytali go: «Co powinniśmy ci uczynić, aby morze przestało się burzyć dokoła nas?» Fale bowiem w dalszym ciągu się podnosiły.

¹²Odpowiedział im: «Weźcie mnie i rzućcie w morze, a przestaną się burzyć wody przeciw wam, ponieważ wiem, że z mojego powodu tak wielka burza powstała przeciw wam».

¹³Ludzie ci starali się, wiosłując, zawrócić ku lądowi, ale nie mogli, bo morze coraz silniej burzyło się przeciw nim.

¹⁴Wołali więc do Pana i mówili [5]: «O Panie, prosimy, nie dozwól nam zginąć ze względu na życie tego człowieka i nie obciążaj nas odpowiedzialnością za krew niewinną, albowiem Ty jesteś Pan, jak Ci się podoba, tak czynisz».

¹⁵I wzięli Jonasza, i wrzucili go w morze, a ono przestało się srożyć.

¹⁶Ogarnęła wtedy tych ludzi bojaźń przed Panem. Złożyli Panu ofiarę i uczynili śluby.