Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ew. wg św. Marka 1 Bible Online

Ew. wg św. Marka 1 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ew. wg św. Marka 1

¹Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.

²Jak jest napisane u proroka Izajasza: Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją [2].

³Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki! [3]

⁴Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.

⁵Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając [przy tym] swe grzechy.

⁶Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym.

⁷I tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów.

⁸Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».

⁹W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie.

¹⁰W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie.

¹¹A z nieba odezwał się głos: «Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie» [5].

¹²Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię.

¹³Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu.

¹⁴Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił:

¹⁵«Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!»

¹⁶Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.

¹⁷Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi».

¹⁸I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.

¹⁹Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci.

²⁰Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.

²¹Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał.

²²Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.

²³Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać:

²⁴«Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży [11]».

²⁵Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!».

²⁶Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.

²⁷A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne».

²⁸I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

²⁹Zaraz po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja.

³⁰Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej.

³¹On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała.

³²Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych;

³³i całe miasto było zebrane u drzwi.

³⁴Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić [13], ponieważ wiedziały, kim On jest.

³⁵Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił.

³⁶Pospieszył za Nim Szymon z towarzyszami,

³⁷a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: «Wszyscy Cię szukają».

³⁸Lecz On rzekł do nich: «Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem [14]».

³⁹I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.

⁴⁰Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: «Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić».

⁴¹Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: «Chcę, bądź oczyszczony!».

⁴²Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony.

⁴³Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił,

⁴⁴mówiąc mu: «Uważaj, nikomu nic nie mów [16], ale idź pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo [17] dla nich».

⁴⁵Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.