Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ew. wg św. Łukasza 17 Bible Online

Ew. wg św. Łukasza 17 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ew. wg św. Łukasza 17

¹Rzekł znowu do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.

²Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!

³Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu!

⁴I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: "Żałuję tego", przebacz mu!»

⁵Apostołowie prosili Pana: «Przymnóż nam wiary!»

⁶Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: "Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze!", a byłaby wam posłuszna.

⁷Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: "Pójdź i siądź do stołu?"

⁸Czy nie powie mu raczej: "Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił?"

⁹Czy dziękuje słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?

¹⁰Tak mówcie i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono: "Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać"».

¹¹Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

¹²Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka

¹³i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!»

¹⁴Na ich widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni.

¹⁵Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem,

¹⁶upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin.

¹⁷Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

¹⁸Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec».

¹⁹Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

²⁰Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie;

²¹i nie powiedzą: "Oto tu jest" albo: "Tam". Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest» [2].

²²Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie.

²³Powiedzą wam: "Oto tam" lub: "Oto tu". Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi!

²⁴Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, świeci od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.

²⁵Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie.

²⁶Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego:

²⁷jedli i pili, żenili się i za mąż wychodziły aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki; nagle przyszedł potop i wygubił wszystkich.

²⁸Podobnie jak działo się za czasów Lota: jedli i pili, kupowali i sprzedawali, sadzili i budowali,

²⁹lecz w dniu, kiedy Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki [4] i wygubił wszystkich;

³⁰tak samo będzie w dniu, kiedy Syn Człowieczy się objawi.

³¹W owym dniu kto będzie na dachu, a jego rzeczy w mieszkaniu, niech nie schodzi, by je zabrać; a kto na polu, niech również nie wraca do siebie.

³²Przypomnijcie sobie żonę Lota.

³³Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa je [5].

³⁴Powiadam wam: Tej nocy dwóch będzie na jednym posłaniu: jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

³⁵Dwie będą mleć razem: jedna będzie wzięta, a druga zostawiona» [6].

³⁶Pytali Go: «Gdzie, Panie?»

³⁷On im odpowiedział: «Gdzie jest padlina, tam zgromadzą się i sępy [7]».