Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ew. wg św. Jana 10 Bible Online

Ew. wg św. Jana 10 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ew. wg św. Jana 10

¹Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem.

²Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec.

³Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je.

⁴A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają.

⁵Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych».

⁶Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił.

⁷Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec.

⁸Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami [2], a nie posłuchały ich owce.

⁹Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę.

¹⁰Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby [owce] miały życie i miały je w obfitości.

¹¹Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce.

¹²Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza;

¹³‹najemnik ucieka> dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

¹⁴Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają,

¹⁵podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.

¹⁶Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz [3].

¹⁷Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je [potem] znów odzyskać.

¹⁸Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca». -

¹⁹I znów nastąpiło rozdwojenie między Żydami z powodu tych słów.

²⁰Wielu spośród nich mówiło: «On jest opętany przez złego ducha i odchodzi od zmysłów. Czemu Go słuchacie?»

²¹Inni mówili: «To nie są słowa opętanego. Czyż zły duch może otworzyć oczy niewidomym?»

²²Obchodzono wtedy w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia świątyni [4]. Było to w zimie.

²³Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.

²⁴Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: «Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie!»

²⁵Rzekł do nich Jezus: «Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie.

²⁶Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.

²⁷Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną

²⁸i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.

²⁹Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich [5]. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca.

³⁰Ja i Ojciec jedno jesteśmy».

³¹I znowu Żydzi porwali kamienie, aby Go ukamienować.

³²Odpowiedział im Jezus: «Ukazałem wam wiele dobrych czynów pochodzących od Ojca. Za który z tych czynów chcecie Mnie ukamienować?»

³³Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo, za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga».

³⁴Odpowiedział im Jezus: «Czyż nie napisano w waszym Prawie: Ja rzekłem: Bogami jesteście? [6]

³⁵Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych, do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić -

³⁶to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat, mówicie: "Bluźnisz", dlatego że powiedziałem: "Jestem Synem Bożym?"

³⁷Jeżeli nie dokonuję dzieł mojego Ojca, to Mi nie wierzcie!

³⁸Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu».

³⁹I znowu starali się Go pojmać, ale On uszedł z ich rąk.

⁴⁰I powtórnie udał się za Jordan, na miejsce, gdzie Jan poprzednio udzielał chrztu, i tam przebywał.

⁴¹Wielu przybyło do Niego, mówiąc, iż Jan wprawdzie nie uczynił żadnego znaku, ale że wszystko, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.

⁴²I wielu tam w Niego uwierzyło.