Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Dzieje Apostolskie 14 Bible Online

Dzieje Apostolskie 14 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Dzieje Apostolskie 14

¹W Ikonium weszli tak samo do synagogi żydowskiej i przemawiali, tak że wielka liczba Żydów i pogan uwierzyła.

²Ale ci Żydzi, którzy nie uwierzyli, podburzali i źle usposobili pogan wobec braci.

³Pozostali tam dość długi czas i nauczali odważnie, ufni w Pana, który potwierdzał słowo swej łaski cudami i znakami, dokonywanymi przez ich ręce.

⁴I podzielili się mieszkańcy miasta: jedni byli z Żydami, a drudzy z apostołami.

⁵Gdy jednak dowiedzieli się, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować,

⁶uciekli do miast Likaonii [1]: do Listry [2] i Derbe [3] oraz w ich okolice,

⁷i tam głosili Ewangelię.

⁸W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził.

⁹Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia,

¹⁰zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!» A on zerwał się i zaczął chodzić.

¹¹Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!»

¹²Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał.

¹³A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę.

¹⁴Na wieść o tym apostołowie, Barnaba i Paweł, rozdarli szaty [4] i rzucili się w tłum, krzycząc:

¹⁵«Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

¹⁶Pozwolił On w dawnych czasach, że każdy naród chodził własnymi drogami,

¹⁷ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca».

¹⁸Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

¹⁹Tymczasem nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje.

²⁰Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.

²¹W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii,

²²Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego.

²³Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych [5], polecili ich Panu, w którego uwierzyli.

²⁴Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii.

²⁵Nauczali w Perge, zeszli do Attalii [6],

²⁶a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.

²⁷Kiedy przybyli i zebrali [miejscowy] Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary.

²⁸I dość długi czas spędzili wśród uczniów.