Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Dzieje Apostolskie 8 Bible Online

Dzieje Apostolskie 8 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Dzieje Apostolskie 8

¹Szaweł zaś zgadzał się na zabicie go. <h>Prześladowanie Kościoła jerozolimskiego </h> Wybuchło wówczas wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim. Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.

²Szczepana zaś pochowali ludzie pobożni z wielkim żalem.

³A Szaweł niszczył Kościół, wchodząc do domów porywał mężczyzn i kobiety, i wtrącał do więzienia.

⁴Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo.

⁵Filip [1] przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa.

⁶Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił.

⁷Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych.

⁸Wielka radość zapanowała w tym mieście.

⁹Pewien człowiek, imieniem Szymon, który dawniej zajmował się czarną magią, wprawiał w zdumienie lud Samarii i twierdził, że jest kimś niezwykłym.

¹⁰Poważali go wszyscy od najmniejszego do największego: «Ten jest wielką mocą Bożą» - mówili.

¹¹A liczyli się z nim dlatego, że już od dość długiego czasu wprawiał ich w podziw swoimi magicznymi sztukami.

¹²Lecz kiedy uwierzyli Filipowi, który nauczał o królestwie Bożym oraz o imieniu Jezusa Chrystusa, zarówno mężczyźni, jak i kobiety przyjmowali chrzest.

¹³Uwierzył również sam Szymon, a kiedy przyjął chrzest, towarzyszył wszędzie Filipowi i zdumiewał się bardzo na widok dokonywanych cudów i znaków.

¹⁴ [2] Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana,

¹⁵którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego.

¹⁶Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

¹⁷Wtedy więc wkładali [Apostołowie] na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.

¹⁸ [3] Kiedy Szymon ujrzał, że Apostołowie przez wkładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze.

¹⁹«Dajcie i mnie tę władzę - powiedział - aby każdy, na kogo włożę ręce, otrzymał Ducha Świętego».

²⁰«Niech pieniądze twoje przepadną razem z tobą - odpowiedział mu Piotr - gdyż sądziłeś, że dar Boży można nabyć za pieniądze.

²¹Nie masz żadnego udziału w tym dziele, bo serce twoje nie jest prawe wobec Boga.

²²Odwróć się więc od swego grzechu i proś Pana, a może ci odpuści twój zamiar.

²³Bo widzę, że jesteś żółcią gorzką i wiązką nieprawości» [4].

²⁴A Szymon odpowiedział: «Módlcie się za mną do Pana, aby nie spotkało mnie nic z tego, coście powiedzieli».

²⁵Kiedy dali świadectwo i opowiedzieli słowo Pana, udali się w drogę powrotną do Jerozolimy i głosili Ewangelię w wielu wioskach samarytańskich.

²⁶«Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy [5]: jest ona pusta» - powiedział anioł Pański do Filipa.

²⁷A on poszedł. Właśnie wtedy przybył do Jerozolimy oddać pokłon Bogu Etiop, dworski urzędnik królowej etiopskiej, Kandaki [6], zarządzający całym jej skarbcem,

²⁸i wracał, czytając w swoim wozie proroka Izajasza.

²⁹«Podejdź i przyłącz się do tego wozu!» - powiedział Duch do Filipa.

³⁰Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza: «Czy rozumiesz, co czytasz?» - zapytał.

³¹A tamten odpowiedział: «Jakżeż mogę [rozumieć], jeśli mi nikt nie wyjaśni?» I zaprosił Filipa, aby wsiadł i spoczął przy nim.

³²A czytał ten urywek Pisma: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich.

³³W Jego uniżeniu odmówiono Mu słuszności. Któż zdoła opisać ród Jego? Bo Jego życie zabiorą z ziemi [7].

³⁴«Proszę cię, o kim to Prorok mówi, o sobie czy o kimś innym?» - zapytał Filipa dworzanin.

³⁵A Filip wychodząc z tego [tekstu] Pisma opowiedział mu Dobrą Nowinę o Jezusie.

³⁶W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: «Oto woda - powiedział dworzanin - cóż przeszkadza, abym został ochrzczony?» (

³⁸I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go.

³⁹A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą.

⁴⁰A Filip znalazł się w Azocie [9] i głosił Ewangelię od miasta do miasta, aż dotarł do Cezarei [10].