Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 List do Hebrajczyków 11 Bible Online

List do Hebrajczyków 11 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

List do Hebrajczyków 11

¹Wiara zaś jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy.

²Dzięki niej to przodkowie otrzymali świadectwo.

³Przez wiarę poznajemy, że słowem Boga światy zostały tak stworzone, iż to, co widzimy, powstało nie z rzeczy widzialnych.

⁴Przez wiarę Abel złożył Bogu ofiarę cenniejszą od Kaina, za co otrzymał świadectwo, iż jest sprawiedliwy. Bóg bowiem zaświadczył o jego darach, toteż choć umarł, przez nią jeszcze mówi [1].

⁵Przez wiarę Henoch został przeniesiony, aby nie oglądał śmierci. I nie znaleziono go, ponieważ Bóg go zabrał. Przed zabraniem bowiem otrzymał świadectwo, iż podobał się Bogu [2].

⁶Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu. Przystępujący bowiem do Boga musi uwierzyć, że [Bóg] jest i że wynagradza tych, którzy Go szukają.

⁷Przez wiarę Noe został pouczony cudownie o tym, czego jeszcze nie można było ujrzeć, i pełen bojaźni zbudował arkę, aby zbawić swą rodzinę. Przez wiarę też potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, którą otrzymuje się przez wiarę [3].

⁸ [4] Przez wiarę ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania Bożego, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł nie wiedząc, dokąd idzie.

⁹Przez wiarę przywędrował do Ziemi Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy.

¹⁰Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg [5].

¹¹Przez wiarę także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy [6].

¹²Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne, jak gwiazdy niebieskie, jak niezliczony piasek, który jest nad brzegiem morskim [7].

¹³W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczono, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi [8].

¹⁴Ci bowiem, co tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny.

¹⁵Gdyby zaś tę wspominali, z której wyszli, znaleźliby sposobność powrotu do niej.

¹⁶Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej [9]. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga [10], gdyż przysposobił im miasto [11].

¹⁷Przez wiarę Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna [12] składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę,

¹⁸któremu powiedziane było: Z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo [13].

¹⁹Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, jako podobieństwo [śmierci i zmartwychwstania Chrystusa].

²⁰Przez wiarę w przyszłość Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa [14].

²¹Przez wiarę umierający Jakub pobłogosławił każdego z synów Józefa i pochylił się głęboko przed wierzchołkiem jego laski [15].

²²Przez wiarę konający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i dał zlecenie w sprawie swoich kości.

²³Przez wiarę Mojżesz był ukrywany przez swoich rodziców w ciągu trzech miesięcy po swoim narodzeniu, ponieważ widzieli, że powabne jest dzieciątko [16], a nie przerazili się nakazem króla.

²⁴Przez wiarę Mojżesz, gdy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona [17],

²⁵wolał raczej cierpieć z ludem Bożym, niż używać przemijających rozkoszy grzechu.

²⁶Uważał bowiem za większe bogactwo znoszenie zniewag dla Chrystusa [18] niż wszystkie skarby Egiptu, gdyż patrzył na zapłatę.

²⁷Przez wiarę opuścił Egipt [19], nie uląkłszy się gniewu królewskiego; wytrwał, jakby [na oczy] widział Niewidzialnego.

²⁸Przez wiarę uczynił Paschę i pokropienie krwią, aby nie dotknął się ich ten, który zabijał to, co pierworodne [20].

²⁹Przez wiarę przeszli Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie spróbowali to uczynić, potonęli [21].

³⁰Przez wiarę upadły mury Jerycha, gdy je obchodzili dokoła w ciągu siedmiu dni [22].

³¹Przez wiarę nierządnica Rachab nie zginęła razem z niewierzącymi, bo przyjęła gościnnie wysłanych na zwiady [23].

³²I co jeszcze mam powiedzieć? Nie wystarczyłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem [24], Dawidzie, Samuelu i o prorokach,

³³którzy przez wiarę pokonali królestwa, dokonali czynów sprawiedliwych, otrzymali obietnicę, zamknęli paszcze lwom [25],

³⁴przygasili żar ognia [26], uniknęli ostrza miecza i wyleczyli się z niemocy, stali się bohaterami w wojnie i do ucieczki zmusili nieprzyjacielskie szyki.

³⁵Dzięki dokonanym przez nich wskrzeszeniom niewiasty otrzymały swoich zmarłych [27]. Jedni ponieśli katusze, nie przyjąwszy uwolnienia, aby otrzymać lepsze zmartwychwstanie [28].

³⁶Inni zaś doznali zelżywości i biczowania, a nadto kajdan i więzienia.

³⁷Kamienowano ich, przerzynano piłą, ‹kuszono>, przebijano mieczem; tułali się w skórach owczych, kozich, w nędzy, w utrapieniu, w ucisku -

³⁸świat nie był ich wart - i błąkali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi [29].

³⁹A ci wszyscy, choć ze względu na swą wiarę stali się godni pochwały, nie otrzymali przyrzeczonej obietnicy,

⁴⁰gdyż Bóg, który nam lepszy los zgotował, nie chciał, aby oni doszli do doskonałości bez nas [30].