Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 List do Hebrajczyków 6 Bible Online

List do Hebrajczyków 6 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

List do Hebrajczyków 6

¹Dlatego pominąwszy podstawowe nauki o Chrystusie przenieśmy się do tego, co doskonałe, nie zakładając ponownie fundamentu, jaki stanowią: pokuta za uczynki martwe [1] i [wyznanie] wiary w Boga,

²nauka o chrztach [2] i nakładaniu rąk, o powstaniu z martwych i sądzie wiecznym.

³A i to uczynimy, jeśli Bóg pozwoli.

⁴Niemożliwe jest [3] bowiem tych - którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego,

⁵zakosztowali również wspaniałości słowa Bożego i mocy przyszłego wieku,

⁶a [jednak] odpadli - odnowić ku nawróceniu. Krzyżują bowiem w sobie Syna Bożego i wystawiają Go na pośmiewisko.

⁷Ziemia zaś, która pije deszcz często na nią spadający i rodzi użyteczne rośliny dla tych, którzy ją uprawiają, otrzymuje błogosławieństwo od Boga.

⁸A ta, która rodzi ciernie i osty, jest nieużyteczna i bliska przekleństwa, a kresem jej spalenie [4].

⁹Ale chociaż tak mówimy, to jednak po was, najmilsi, spodziewamy się czegoś lepszego i bliskiego zbawienia.

¹⁰Nie jest bowiem Bóg niesprawiedliwy, aby zapomniał o czynie waszym i miłości, którą okazaliście dla imienia Jego, gdyście usługiwali świętym i jeszcze usługujecie.

¹¹Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą gorliwość w doskonaleniu nadziei aż do końca,

¹²abyście nie stali się ospałymi, ale naśladowali tych, którzy przez wiarę i cierpliwość stają się dziedzicami obietnic.

¹³Albowiem gdy Bóg Abrahamowi uczynił obietnicę nie mając nikogo większego, na kogo mógłby przysiąc, przysięgał na samego siebie [5],

¹⁴mówiąc: Zaiste, hojnie cię pobłogosławię i ponad miarę rozmnożę.

¹⁵A ponieważ tak cierpliwie oczekiwał, otrzymał to, co było obiecane.

¹⁶Ludzie przysięgają na kogoś wyższego, a przysięga dla stwierdzenia [prawdy] jest zakończeniem każdego sporu między nimi.

¹⁷Dlatego Bóg, pragnąc okazać ponad wszelką miarę dziedzicom obietnicy niezmienność swego postanowienia, wzmocnił je przysięgą,

¹⁸abyśmy przez dwie rzeczy [6] niezmienne, co do których niemożliwe jest, by skłamał [7] Bóg, mieli trwałą pociechę, my, którzyśmy się uciekli do uchwycenia zaofiarowanej nadziei.

¹⁹Trzymajmy się jej jako bezpiecznej i silnej kotwicy duszy, [kotwicy], która przenika poza zasłonę [8],

²⁰gdzie Jezus poprzednik wszedł za nas, stawszy się arcykapłanem na wieki na wzór Melchizedeka [9].