Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Ks. Sędziów 5 Bible Online

Ks. Sędziów 5 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Ks. Sędziów 5

¹Dnia tego Debora i Barak, syn Abinoama, śpiewali hymn w słowach:

²«Skoro wodzowie w Izraelu stanęli na czele [2], a lud dobrowolnie się ofiarował do walki, błogosławcie Pana!

³Słuchajcie, królowie, nastawcie uszu, władcy: Dla Pana będę śpiewała, będę opiewać Pana, Boga Izraela.

⁴Panie, gdyś Ty wychodził z Seiru, gdyś z pól Edomu wyruszał, ziemia wtedy drżała, kropiły niebiosa, chmury kropiły wodą.

⁵Góry dżdżem ociekały [3] przed obliczem Pana, ‹to Synaj> - przed obliczem Pana, Boga Izraela!

⁶Za dni Szamgara, syna Anata, za dni Jaeli opustoszały drogi, a chodzący szlakami udeptanymi, po krętych drogach kroczyli.

⁷Zanikło życie w osiedlach [4], zanikło w Izraelu, aż powstała Debora [5], powstała jako matka w Izraelu.

⁸Gdy nowych bogów obrano, którym dawniej nie służyli [6], czyż widać było choć jedną tarczę lub dzidę wśród czterdziestu tysięcy w Izraelu?

⁹Serce me zwraca się ku wodzom izraelskim, ku tym z ludu, co dobrowolnie ofiarowali się do walki: błogosławcie Pana!

¹⁰Wy, co jeździcie na białych oślicach, wy, co na kobiercach siadacie, wy, przechodzący drogą - śpiewajcie.

¹¹Niech swym głosem dzielący łupy [7] u wodopojów sławią dobrodziejstwa Pana, dobrodziejstwa względem osiedli izraelskich. ‹Wówczas lud Pana zstąpił do bram>.

¹²Powstań, o powstań, Deboro, powstań, o powstań i pieśń zaśpiewaj! Powstań, Baraku, by pojmać twych jeńców, synu Abinoama.

¹³Niech wtedy zstąpi reszta możnych z ludu Pana, niech zstąpi ku mnie wśród bohaterów [8].

¹⁴Z Efraima - wodzowie ich w dolinie - za nim Beniamin wśród ludu swego, z Makir wyszli przywódcy, a z Zabulona trzymający laskę pisarza.

¹⁵Z Deborą są możni z Issachara, a jak Issachar, tak i Barak jest w dolinie, idąc w jego ślady. A nad strumieniami Rubena zastanawiają się długo.

¹⁶Czemuż to siedzisz między stajniami [9], słuchając ryku trzód? Nad strumieniami Rubena zastanawiają się długo;

¹⁷Gilead za Jordanem spoczywa, a czemu Dan przebywa na okrętach? Aser pozostaje nad brzegiem morza, mieszkając w swych portach bezpiecznie;

¹⁸Zabulon to lud, co narażał się na niebezpieczeństwo śmierci, podobnie jak Neftali na połoninach [10].

¹⁹Nadeszli królowie i walczyli, walczyli wtedy królowie Kanaanu w Tanak nad wodami Megiddo, lecz nie zabrali srebra jako łupu.

²⁰Gwiazdy z niebios walczyły [11], ze swoich dróg walczyły przeciw Siserze.

²¹Potok Kiszon ich porwał, potok święty [12], potok Kiszon [13].

²²Rozległ się wtedy tętent kopyt końskich od wielkiego pośpiechu ich wojowników.

²³"Przeklinajcie Meroz! - rzekł Anioł Pana - bardzo przeklinajcie jego mieszkańców, bo nie przybyli na pomoc Panu, na pomoc Panu wśród bohaterów".

²⁴Niech Jael będzie błogosławiona wśród niewiast, żona Chebera Kenity, wśród niewiast żyjących w namiotach niech będzie błogosławiona.

²⁵Prosił o wodę, a mleka mu dała, w naczyniu odświętnym podała mu mleko.

²⁶Lewą ręką sięgnęła po palik, prawą - po ciężki młot. Uderzyła Siserę, zmiażdżyła mu głowę, skroń mu przebiła, przekłuła.

²⁷U nóg się zwalił, upadł zabity. U nóg jej się zwalił i upadł: tam gdzie się zwalił, tam upadł martwy.

²⁸Przez okno wychyla się i patrzy matka Sisery przez okienne kraty: "Czemuż wóz jego opóźnia przybycie, czemuż się opóźnia stuk jego rydwanów?"

²⁹Roztropniejsza z jej kobiet dała jej odpowiedź, a ona sobie powtarza jej słowa:

³⁰"Przecież zbierają łupy i rozdzielają brankę jedną lub dwie dla każdego wojownika, szaty barwione jako łup dla Sisery, na szyję żony króla [14] różnobarwne chusty".

³¹Tak, Panie, niechaj zginą wszyscy Twoi wrogowie! A którzy Cię miłują, niech będą jak słońce wschodzące w swym blasku». I żył w spokoju kraj przez lat czterdzieści.