Read Biblia Tysiąclecia IV, 2003 Apokalipsa św. Jana 11 Bible Online

Apokalipsa św. Jana 11 - Biblia Tysiąclecia IV, 2003 bible

Apokalipsa św. Jana 11

¹Potem dano mi trzcinę podobną do mierniczego pręta, i powiedziano: «Wstań i zmierz [1] Świątynię Bożą i ołtarz, i tych, co wielbią w niej Boga.

²Dziedziniec [2] zewnętrzny Świątyni pomiń zupełnie i nie mierz go, bo został dany poganom, i będą deptać Miasto Święte czterdzieści dwa miesiące [3].

³Dwom moim Świadkom [4] dam władzę, a będą prorokować obleczeni w wory, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni».

⁴Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi.

⁵A jeśli kto chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity.

⁶Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich prorokowania, i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą.

⁷A gdy dopełnią swojego świadectwa, Bestia [5], która wychodzi z Czeluści, wyda im wojnę, zwycięży ich i zabije.

⁸A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana [6].

⁹I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia [7] ogląda ich zwłoki; a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu.

¹⁰Wobec nich mieszkańcy ziemi cieszą się i radują; i dary sobie nawzajem będą przesyłali, bo ci dwaj prorocy mieszkańcom ziemi [8] zadali katuszy.

¹¹A po trzech i pół dniach duch życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi [9]. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali.

¹²Posłyszeli oni donośny głos z nieba do nich mówiący: «Wstąpcie tutaj!» I w obłoku wstąpili do nieba, a ich wrogowie ich zobaczyli [10].

¹³W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób [11]. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba.

¹⁴Minęło drugie "biada", a oto trzecie "biada" niebawem nadchodzi.

¹⁵I siódmy anioł zatrąbił, i w niebie powstały donośne głosy mówiące: «Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować na wieki wieków».

¹⁶A dwudziestu czterech Starców, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu,

¹⁷mówiąc: «Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszechmogący, Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować.

¹⁸I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię».

¹⁹Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni [12], a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad.