Read Biblia Warszawska, 1975 Pierwsza Księga Mojżeszowa 49 Bible Online

Pierwsza Księga Mojżeszowa 49 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Pierwsza Księga Mojżeszowa 49

¹Potem wezwał Jakub synów swoich i rzekł: Zbierzcie się, abym oznajmił wam, co was spotka w przyszłości.

²Zgromadźcie się i słuchajcie, synowie Jakuba, Słuchajcie Izraela, ojca waszego!

³Rubenie, ty jesteś pierworodnym moim, Siłą moją i pierworodnym męskiej mocy mojej, Pierwszym co do godności, pierwszym co do potęgi.

⁴Burzliwyś jak woda, ale nie będziesz miał pierwszeństwa, Boś wszedł na łoże ojca swego; Splugawiłeś wówczas moje posłanie, na które wszedłeś.

⁵Symeon i Lewi - to bracia; miecze ich są narzędziami gwałtu.

⁶Nie bierz udziału, duszo moja w radzie ich, Nie przyłączaj się do ich wspólnoty, serce moje, Bo w gniewie zabili mężów, A w swawoli okaleczyli woły.

⁷Przeklęty ich gniew, bo jest gwałtowny, I zapalczywość ich, bo jest sroga. Rozdzielę ich w Jakubie i rozproszę ich w Izraelu.

⁸Juda - ciebie będą sławić bracia twoi, Ręka twoja będzie na karku wrogów twoich, Tobie kłaniać się będą synowie ojca twego.

⁹Szczenię lwie, Juda; synu mój, Z łupu, synu mój, się podniosłeś; Czai się jak lew i jak lwica, któż go spłoszy?

¹⁰Nie oddali się berło od Judy Ani buława od nóg jego, Aż przyjdzie władca jego, I jemu będą posłuszne narody.

¹¹Uwiąże oślę u krzewu winnego, A młode swojej oślicy u szlachetnej latorośli winnej; Wypierze w winie szatę swą, A w krwi winogron płaszcz swój.

¹²Pociemnieją oczy jego od wina, A zęby jego zbieleją od mleka.

¹³Zebulon - mieszka nad brzegiem morza, Na brzegu, gdzie jest przystań okrętów, A jego granice sięgają aż do Sydonu.

¹⁴Issachar - to osioł kościsty, Wyleguje się między zagrodami.

¹⁵A gdy zobaczył, że spoczynek jest dobry, A ziemia jest urocza, Nachylił grzbiet do noszenia ciężarów I stał się sługą pańszczyźnianym.

¹⁶Dan - sądzi swój lud, Jak każde plemię izraelskie.

¹⁷Niech będzie Dan wężem na drodze, Żmiją na ścieżce, Co kąsa w pęcinę konia, tak że jeździec spada na wznak.

¹⁸Zbawienia twego oczekuję, Panie.

¹⁹Gad - rozbójnicy napierać na niego będą, Ale on będzie deptał piętę ich.

²⁰Aszer - tłusty jest pokarm jego, Dostarczać będzie przysmaków królewskich.

²¹Naftali - smukła łania, Rodzi ładne sarnięta.

²²Józef - płodna latorośl, Płodna latorośl nad źródłem, Której gałązki rozrastają się ponad murem.

²³Niepokoją go, strzelają nań I zwalczają go łucznicy,

²⁴Jednak łuk jego stale napięty, A ramiona jego i ręce giętkie Dzięki pomocy Mocarza Jakuba, Stamtąd, gdzie jest pasterz. Opoka Izraela.

²⁵Bóg ojca twego niechaj cię wspomoże, Wszechmogący niech ci błogosławi, Niech darzy cię błogosławieństwem niebios, Błogosławieństwem toni leżącej w dole, Błogosławieństwem piersi i łona.

²⁶Błogosławieństwa ojca twego, Które przewyższają błogosławieństwa gór odwiecznych, Wyborne dary wzgórz odwiecznych, Niechaj spłyną na głowę Józefa, I na ciemię poświęconego wśród braci swoich.

²⁷Beniamin - wilk drapieżny, Rano pożera zdobycz, Wieczorem dzieli łup.

²⁸Oto wszystkie dwanaście plemion Izraela i oto, co im powiedział ojciec. Błogosławił im, każdemu z osobna. Udzielił każdemu błogosławieństwa stosownego.

²⁹Dał im polecenie, mówiąc do nich: Gdy ja będę przyłączony do przodków moich, pochowajcie mnie z ojcami moimi w jaskini, która jest na polu Efrona Chetyty,

³⁰W jaskini na polu Machpela, na wschód od Mamre w ziemi kanaanejskiej, którą wraz z polem nabył Abraham na grób dziedziczny od Efrona Chetyty.

³¹Tam pochowano Abrahama i Sarę, żonę jego, tam pochowano Izaaka i Rebekę, żonę jego, tam też pochowałem Leę.

³²Pole z jaskinią na nim nabyte zostało od Chetytów.

³³A gdy Jakub dał ostatnie polecenia synom swoim, wciągnął nogi swoje na łoże i skonał; i został przyłączony do przodków swoich.