Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 17 Bible Online

Księga Joba 17 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 17

¹Mój duch wycieńczony, moje dni gasną, tylko groby na mnie czekają.

²Zaiste, tylko szyderstwa są moim udziałem, a moje oczy muszą patrzeć na kpiny.

³Bądź poręczycielem za mnie u siebie, bo któż inny da zastaw za mnie?

⁴Pozbawiłeś ich serce rozsądku, dlatego nie pozwolisz im triumfować.

⁵Kto dla zysku zdradzi przyjaciół, tego dzieciom oczy zgasną.

⁶Uczyniono ze mnie pośmiewisko ludów i stałem się tym, komu pluje się w twarz.

⁷Moje oko zamgliło się od zgryzoty, a wszystkie moje członki są jak cień.

⁸Ludzie prawi zdumiewają się nad tym, a niewinny oburza się na mój marny los.

⁹Mimo to sprawiedliwy trzyma się swojej drogi, a kto ma czyste ręce, nabiera siły.

¹⁰Lecz wy wszyscy wracajcie, przyjdźcie znowu, chociaż nie znajdę wśród was mędrca.

¹¹Moje dni przeminęły, rozwiały się pragnienia mego serca.

¹²Noc obracają mi w dzień, światło, jak mówią, blisko jest ciemności.

¹³Czego mam oczekiwać? Kraina umarłych moim domem. W ciemności uścielę sobie łoże.

¹⁴Jeżeli na grób muszę wołać: Tyś moim ojcem, a na robactwo: Matko moja i siostro moja!

¹⁵To gdzież jest moja nadzieja? Któż może dostrzec moje szczęście?

¹⁶Czy wraz ze mną zstąpią do krainy umarłych, gdy razem położymy się w prochu?