Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 3 Bible Online

Księga Joba 3 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 3

¹Wreszcie Job otworzył usta i przeklął dzień swego urodzenia.

²Job odezwał się i rzekł:

³Bodajby zginął dzień, w którym się urodziłem, i noc, w której powiedziano: Poczęty jest mężczyzna!

⁴Bodajby ów dzień obrócił się w ciemność, bodajby o niego nie pytał Bóg na wysokości i nie zabłysł nad nim jasny promień!

⁵Bodajby go ogarnęła ciemność i pomroka, zawisnął nad nim ciemny obłok i trwożyły go zaćmienia dzienne!

⁶Bodajby ową noc ogarnął mrok, aby się nie łączyła z dniami roku, nie weszła w poczet miesięcy!

⁷Tak, bodajby ta noc pozostała niepłodna, nie odezwał się w niej głos radości!

⁸Bodajby ją przeklęli zaklinacze czasu, którzy potrafią podrażnić Lewiatana!

⁹Bodajby się zaćmiły gwiazdy jej świtania, bodajby oczekiwała światła, a nie było go, i nie zobaczyła rzęs rannego brzasku,

¹⁰Bo nie zawarła łona mojej matki i nie zakryła nędzy przed moimi oczyma!

¹¹Czemu nie umarłem już w łonie matki, czemu nie zginąłem, gdy wyszedłem z łona?

¹²Czemu wzięto mnie na kolana, czemu do piersi, abym je ssał?

¹³Leżałbym teraz i odpoczywał, spałbym i miałbym spokój

¹⁴Wraz z królami i wielkimi ziemi, którzy sobie wystawili grobowce.

¹⁵Albo z książętami, bogatymi w złoto, którzy swe domy napełniają srebrem.

¹⁶Lub byłbym jak poroniony, zagrzebany płód, jak niemowlęta, które nigdy nie ujrzały światła.

¹⁷Tam bezbożni przestają szaleć, tam odpoczywają utrudzeni.

¹⁸Razem wypoczywają więźniowie, nie słyszą głosu nadzorcy.

¹⁹Tam mały i wielki są razem, a niewolnik nie jest poddany swemu panu.

²⁰Dlaczego jest dane światło nędzarzowi, a życie tym, którzy są do głębi zgorzkniali!

²¹Tym, którzy wyglądają śmierci, a nie przychodzi, którzy poszukują jej gorliwiej niż skarbów ukrytych,

²²Którzy się radują i weselą, gdy trafią do grobu -

²³Człowiekowi, który nie wie, dokąd iść, którego Bóg zewsząd osaczył?

²⁴Bo westchnienia są moim pokarmem i jak woda płyną moje skargi.

²⁵Bo to, czego się bałem, nawiedziło mnie, a to, przed czym drżałem, przyszło na mnie.

²⁶Jeszcze nie wytchnąłem, jeszcze się nie uspokoiłem i nie odpocząłem, a znów przyszła trwoga.