Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 33 Bible Online

Księga Joba 33 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 33

¹Teraz więc, Jobie, słuchaj mojej mowy! Nadstaw ucha na wszystkie moje słowa!

²Oto otwieram usta, mam słowa na końcu języka.

³Ze szczerego serca wypływają moje słowa moje wargi wypowiadać będą słowa rozumne.

⁴Duch Boży stworzył mnie, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.

⁵Jeżeli możesz, odpowiedz mi, przygotuj się, stań przede mną!

⁶Oto ja przed Bogiem jestem taki, jak ty; także i ja jestem z gliny ulepiony.

⁷Niech cię więc nie przeraża obawa przede mną, a nacisk z mej strony niech nie zaciąży na tobie!

⁸Wszakże powiedziałeś mi do uszu i słyszałem brzmienie twoich słów:

⁹Jestem czysty, bez grzechu, niewinny i bez zmazy.

¹⁰Oto On doszukuje się pozorów winy przeciwko mnie, poczytuje mnie za swego wroga.

¹¹Moje nogi zakuwa w dyby, śledzi wszystkie moje ścieżki.

¹²Otóż w tym nie masz słuszności, mówię ci; Bóg bowiem jest większy niż człowiek.

¹³Po cóż spierałeś się z nim, że na żadne twoje słowa nie odpowiada?

¹⁴Wszak Bóg przemawia raz i drugi, lecz na to się nie zważa:

¹⁵We śnie, w nocnym widzeniu, gdy głęboki sen pada na ludzi i oni śpią na swym łożu.

¹⁶Wtedy otwiera ludziom uszy, niepokoi ich i ostrzega,

¹⁷Aby odwieść człowieka od złego czynu i uchronić męża od pychy.

¹⁸Zachowuje jego duszę od grobu, a jego życie od śmiertelnego pocisku.

¹⁹Smaga go też cierpieniem na łożu i dreszczem ustawicznym w jego kościach tak,

²⁰Że jego życiu obrzydł chleb, a jego duszy nawet ulubiony pokarm.

²¹Jego ciało niszczeje do niepoznania, a jego kości wystają, choć dawniej były niewidoczne.

²²I tak jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do aniołów śmierci.

²³Jeżeli potem oręduje za nim jaki anioł, pośrednik, jeden na tysiąc, aby objawić człowiekowi jego obowiązek,

²⁴I zmiłuje się nad nim: Wybaw go od zejścia do grobu, otrzymałem zań okup,

²⁵To jego ciało odzyskuje młodzieńczą siłę, wraca do dni swojej młodości.

²⁶Gdy modli się do Boga, ten jest dla niego łaskawy, pozwala mu oglądać z radością swoje oblicze i tak przywraca człowiekowi jego sprawiedliwość.

²⁷Śpiewa przed ludźmi, mówiąc: Zgrzeszyłem i złamałem prawo, lecz mi za to nie odpłacono,

²⁸Odkupił moją duszę od zejścia do grobu, a moje życie mogło oglądać światło.

²⁹Oto Bóg czyni to wszystko z człowiekiem dwa razy, trzy razy,

³⁰Aby wywieść jego duszę z grobu, oświecić światłem żyjących.

³¹Zważ to, Jobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił!

³²Jeżeli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, gdyż chętnie przyznałbym ci słuszność!

³³Jeżeli nie, to ty wysłuchaj mnie; milcz, a ja nauczę cię mądrości.