Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 36 Bible Online

Księga Joba 36 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 36

¹Elihu mówił dalej tak:

²Miej trochę cierpliwości ze mną, a pouczę cię, bo jeszcze dopowiem coś po stronie Boga.

³Moją wiedzę zaczerpnę z daleka i oddam sprawiedliwość mojemu Stwórcy.

⁴Bo, zaiste, moje słowa nie są kłamstwem; a mąż doskonale obeznany jest przed tobą,

⁵Oto Bóg jest potężny, lecz nikim nie gardzi; potężny siłą i sercem.

⁶Bezbożnego nie pozostawia przy życiu, ubogim zaś zapewnia sprawiedliwość.

⁷Od sprawiedliwego nie odwraca swoich oczu; wraz z królami sadza ich na tronie i są na zawsze wywyższeni.

⁸A gdy są skuci w pęta, skowani więzami nędzy,

⁹Wtedy wyjawia im ich sprawy i ich występki, że się wzmogły.

¹⁰Otwiera im ucho dla przestrogi i wzywa ich, żeby się odwrócili od złości.

¹¹Jeżeli usłuchają i poddadzą się, dokończą dni swoich w szczęściu i lat swoich w rozkoszach.

¹²Lecz jeżeli nie usłuchają, zginą od śmiertelnego pocisku i umrą, nie wiedząc jak i za co.

¹³Ludzie bezbożnego serca hodują gniew; nie wołają o pomoc, gdy ich wiąże.

¹⁴Toteż ich dusza umiera w kwiecie wieku, kończą swe życie wśród nierządników świątynnych.

¹⁵On wybawia cierpiącego przez jego cierpienie i otwiera jego ucho przez utrapienie.

¹⁶Także ciebie wyrywa z paszczy niedoli na wolną przestrzeń, gdzie nie ma ciasnoty, a twój stół jest bogato zastawiony tłustymi potrawami.

¹⁷Lecz jeżeli w pełni sądzisz jak bezbożny, to cię sąd i prawo pochwycą.

¹⁸Niech cię gniew nie skusi do urągania, niech cię nie zwiedzie bogaty okup!

¹⁹Czy twój krzyk wyprowadzi cię z niedoli albo wszystkie twoje choćby jak napięte wysiłki?

²⁰Nie tęsknij za nocą, że ludy porwą się ze swoich miejsc!

²¹Strzeż się, abyś się nie zwracał ku niegodziwości, gdyż z powodu niej znosisz cierpienie.

²²Oto Bóg jest wzniosły w swym działaniu, gdzież jest taki wychowawca jak On?

²³Kto wyznacza mu jego postępowanie i kto powie: Popełniłeś zło?

²⁴Pamiętaj, abyś raczej wysławiał jego działanie, które opiewali ludzie!

²⁵Wszyscy ludzie wpatrywali się w nie z podziwem, chociaż człowiek widzi je tylko z daleka.

²⁶Oto Bóg jest wzniosły, a tylko my tego nie możemy poznać; liczba jego lat jest niezbadana.

²⁷On wyciąga kropelki z morza i te rozlewają się w oparach deszczu,

²⁸Którym ociekają chmury i który spada na mnóstwo ludzi.

²⁹Kto może zrozumieć, jak się układają obłoki, grzmoty w jego namiocie?

³⁰Oto On roztacza wokoło siebie mgłę i okrywa głębiny morskie.

³¹Tak przez nie sądzi ludy, daje też pokarm w obfitości.

³²W swoich dłoniach kryje błyskawicę i każe jej trafić w cel.

³³Obwieszcza go jego grzmot, gdy w gniewie występuje przeciwko niegodziwości.