Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 39 Bible Online

Księga Joba 39 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 39

¹Czy znasz porę, kiedy kozice skalne rodzą, czy pilnujesz czasu rodzenia łań?

²Czy możesz zliczyć miesiące, kiedy donaszają i znasz czas ich miotu?

³Przykucają, by ich młode przebić się mogły i pozbywają się swych bólów,

⁴A gdy ich młode nabierają sił, wzrastają na otwartym polu, odchodzą i już nie wracają do nich.

⁵Kto wypuścił wolno dzikiego osła i kto rozwiązał pęta muła,

⁶Któremu przeznaczyłem step na dom, a słoną krainę na mieszkanie?

⁷Kpi sobie ze zgiełku miasta i nie słyszy wrzasku poganiacza.

⁸Przebiega góry za paszą, szukając wszelkiej zieleni.

⁹Czy zechce ci służyć bawół albo czy przenocuje u twego żłobu?

¹⁰Czy możesz powrozem przywiązać bawoła do bruzdy albo czy będzie bronował za tobą zagony?

¹¹Czy na nim polegasz, że ma dużo siły, i chcesz mu powierzyć swój trud?

¹²Czy możesz mu zawierzyć, że zwiezie ci zbiory i sprowadzi je do twojego gumna?

¹³Strusica radośnie bije skrzydłami, lecz czy są to skrzydła i pióra bociana?

¹⁴Znosi ona na ziemi swoje jaja i wygrzewa je w piasku,

¹⁵A nie pamięta o tym, że może je zgnieść nogą, a dzikie zwierzę je zdeptać.

¹⁶Twardo postępuje ze swymi młodymi, jakby nie były jej; nie martwi się, że jej trud jest daremny,

¹⁷Gdyż Bóg pozbawił ją mądrości i nie udzielił jej rozumu.

¹⁸Gdy spłoszona unosi się wysoko, szydzi z konia i jego jeźdźca.

¹⁹Czy ty dajesz koniowi siłę, odziewasz jego kark w grzywę?

²⁰Czy każesz mu podskakiwać jak szarańcza? Jego dumne rżenie sieje postrach.

²¹Drze kopytami ziemię, dumny ze swej siły, wybiega na spotkanie zbrojnych.

²²Drwi z trwogi i nie lęka się, i nie ustępuje przed mieczem.

²³Na nim chrzęści kołczan, błyszczy oszczep i dzida.

²⁴Wśród zgiełku i hałasu pochłania przestrzeń i na głos trąby nie ustoi spokojnie.

²⁵Ilekroć zabrzmi trąba, zarży: Iha! i z daleka wyczuwa bitwę, gromki głos dowódców i okrzyk wojenny.

²⁶Czy mocą twojego rozumu wzbija się jastrząb i rozciąga swoje skrzydła ku południowi?

²⁷Czy na twój rozkaz wznosi się orzeł i ściele wysoko swoje gniazdo?

²⁸Na skale mieszka i nocuje na iglicach skalnych i stromych wierzchołkach.

²⁹Stamtąd wypatruje żeru, jego oczy patrzą daleko.

³⁰Jego pisklęta chciwie piją krew, a jest wszędzie tam, gdzie są zabici.