Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Joba 6 Bible Online

Księga Joba 6 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Joba 6

¹Job zaś odpowiedział i rzekł:

²O, gdyby tak dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szale całe moje cierpienie,

³To byłoby ono cięższe niż piasek morski. Dlatego nierozważne są moje słowa.

⁴Gdyż strzały Wszechmocnego tkwią we mnie, mój duch pije ich jad, strach przed Bogiem ogarnia mnie.

⁵Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę, albo czy wół ryczy, gdy ma paszę?

⁶Czy można jeść to, co jest bez soli i mdłe, albo czy ma jakiś smak białko jaja?

⁷Czego się dotknąć wzdrygałem, to jest teraz moim cierpkim pokarmem.

⁸Oby się spełniło moje życzenie i Bóg zaspokoił moje pragnienie!

⁹Oby Bóg zechciał mnie zmiażdżyć, oby podniósł ręce i przeciął nić mego życia!

¹⁰Miałbym jeszcze tę pociechę i skakałbym z radości mimo srogich cierpień, że się nie zaparłem słów Świętego.

¹¹Skąd wezmę siłę, abym jeszcze wytrwał? Do jakiego kresu mam cierpliwie czekać?

¹²Czy moja moc jest twarda jak skała albo czy moje ciało jest ze spiżu?

¹³Zaiste, nie ma dla mnie pomocy i ratunku jestem pozbawiony.

¹⁴Strapionemu należy się życzliwość od przyjaciela, choćby nawet zaniechał bojaźni Bożej.

¹⁵Moi bracia okazali się zawodni jak potok, jak łożyska potoków, które występują z brzegów.

¹⁶Toczą mętną wodę lodową, w której na dnie kryje się śnieg.

¹⁷W porze letniej znikają, wysychają w upale bez śladu.

¹⁸Wiją się drogi ich biegu, parują w puste powietrze i giną.

¹⁹Karawany temańskie wyglądają ich, koczownicy sabejscy mają w nich nadzieję.

²⁰Ale zawiedli się w zaufaniu, gdy przyszli do nich, oszukali się.

²¹Tak i wy staliście się dla mnie niczym, widzicie zgrozę i lękacie się.

²²Czy powiedziałem: Przynoście mi ofiary, a ze swego mienia składajcie mi dary,

²³Wybawcie z mocy nieprzyjaciela, wykupcie z ręki ciemięzców?

²⁴Pouczcie mnie, a zamilknę, wytłumaczcie mi, w czym zbłądziłem!

²⁵O, jakże przykre są słowa prawdy! Ale czego dowodzi wasza nagana?

²⁶Czy chcecie ganić moje słowa? Przecież słowa zrozpaczonego idą na wiatr.

²⁷Nawet o sierotę rzucalibyście losy i przehandlowalibyście własnego przyjaciela.

²⁸Lecz teraz, proszę, raczcie się zwrócić do mnie, nie będę wam w twarz kłamał!

²⁹O, zawróćcie, nie bądźcie niesprawiedliwi! Zawróćcie, jeszcze poznacie moją niewinność!

³⁰Czy jest jaka nieprawość na moim języku? Czy moje podniebienie nie wyczuje tego, co zdrożne?