Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 106 Bible Online

Księga Psalmów 106 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 106

¹Alleluja. Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!

²Kto wysłowi potężne dzieła Pana, Kto ogłosi całą chwałę jego?

³Błogosławieni, którzy strzegą prawa, W każdym czasie wykonują sprawiedliwość!

⁴Pomnij o mnie, Panie, przez życzliwość dla ludu swego, Nawiedź mnie zbawieniem swoim,

⁵Bym mógł oglądać szczęście wybrańców twoich, Radować się radością ludu twego, Chlubić się razem z dziedzictwem twoim!

⁶Zgrzeszyliśmy jak ojcowie nasi, Zawiniliśmy, postąpiliśmy bezbożnie.

⁷Ojcowie nasi nie zważali na cuda twoje w Egipcie, Nie pamiętali wielkiej łaski twojej I buntowali się nad Morzem Czerwonym.

⁸A jednak wybawił ich dla imienia swego, Aby okazać moc swoją.

⁹Zgromił Morze Czerwone, tak że wyschło, I przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.

¹⁰Tak wybawił ich z ręki tych, którzy ich nienawidzili, I wyzwolił ich z ręki wrogów.

¹¹Wody okryły ich ciemięzców, Ani jeden z nich się nie ostał.

¹²Wtedy uwierzyli słowu jego, Śpiewali pieśni na jego chwałę.

¹³Lecz szybko zapomnieli o jego czynach, Nie pokładali nadziei w radzie jego.

¹⁴Dali upust pożądliwości na pustyni I kusili Boga na pustkowiu.

¹⁵Wtedy dał im, czego żądali, Tyle, że aż chorowali z przesytu.

¹⁶Gdy unieśli się zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, Przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu,

¹⁷Rozwarła się ziemia i połknęła Datana, I pokryła zgraję Abirama.

¹⁸Wybuchł też ogień przeciwko ich zgrai, Płomień strawił bezbożnych.

¹⁹Uczynili cielca na Horebie I kłaniali się ulanemu posągowi,

²⁰Zamienili chwałę Boga swego Na obraz wołu jedzącego trawę.

²¹Zapomnieli o Bogu, wybawicielu swoim, Który wielkich dzieł dokonał w Egipcie,

²²Cudów w krainie Chama, Rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

²³Przeto byłby ich wygubił, jak zamyślał, Gdyby nie Mojżesz, wybraniec jego, Który stanął w wyłomie przed nim, Aby odwrócić gniew jego Tak, aby ich nie wytracił.

²⁴I wzgardzili ziemią rozkoszną, Nie uwierzyli słowu jego.

²⁵Szemrali w swoich namiotach, Nie słuchali głosu Pana.

²⁶Wtedy podniósł na nich rękę swoją, By ich wytracić na pustyni,

²⁷Aby potomstwo ich rozrzucić wśród narodów I rozproszyć ich po wszystkich ziemiach.

²⁸Przyłączyli się do Baal-Peora I jedli z ofiar składanych umarłym.

²⁹Rozgniewali go postępkami swymi, Dlatego spadła na nich plaga.

³⁰Wtedy wystąpił Pinchas i wkroczył, I plaga ustała.

³¹Poczytano mu to za sprawiedliwość, Z pokolenia w pokolenie, na wieki.

³²Potem rozgniewali go u wód Meriba Tak, że Mojżesz cierpiał z ich powodu,

³³Bo rozgoryczyli ducha jego, I wypowiedział nierozważne słowa ustami swymi.

³⁴Nie wytępili ludów Tak, jak Pan im nakazał,

³⁵Ale zmieszali się z poganami I nauczyli się ich czynów.

³⁶Oddawali cześć ich bałwanom, Które stały się dla nich pułapką.

³⁷Ofiarowali demonom Synów swych i córki swoje.

³⁸Wylewali krew niewinną, Krew synów i córek swoich, Które ofiarowali bałwanom Kanaanu, I skalana była ziemia krwią.

³⁹Splugawili się czynami swoimi I cudzołożyli postępkami swymi.

⁴⁰Przeto Pan zapłonął gniewem na lud swój I obrzydził sobie dziedzictwo swoje.

⁴¹Wydał ich w ręce narodów; I panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

⁴²Gnębili ich wrogowie, Ujarzmiając ich swoją ręką.

⁴³Wiele razy ich wybawiał, Lecz oni buntowali się w zamysłach swoich I upadli przez winy swoje.

⁴⁴Lecz wejrzał na ich niedolę I wysłuchał ich wołania.

⁴⁵Przypomniał sobie o swym przymierzu z nimi I zlitował się według wielkiej łaski swojej.

⁴⁶Wzbudził dla nich miłosierdzie U wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

⁴⁷Zbaw nas, Panie, Boże nasz, I zgromadź nas spośród narodów, Abyśmy dziękowali imieniu twemu świętemu I aby naszą chlubą było uwielbianie ciebie!

⁴⁸Błogosławiony Pan, Bóg Izraela, od wieków na wieki! Niech wszystek lud powie: Amen! Alleluja!