Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 107 Bible Online

Księga Psalmów 107 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 107

¹Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki!

²Niech mówią odkupieni przez Pana, Ci, których wyzwolił z ręki nieprzyjaciela,

³Których zebrał z ziem, ze wschodu i zachodu, Z północy i południa!

⁴Błądzili po pustyni, po pustkowiu, Nie znajdując drogi do miasta zamieszkałego.

⁵Byli głodni i spragnieni, Dusza w nich omdlewała.

⁶Wołali do Pana w niedoli swej, A On wybawił ich z utrapienia.

⁷Poprowadził ich drogą prostą, Aby mogli dojść do miasta zamieszkałego.

⁸Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego I za jego cuda dla synów ludzkich,

⁹Napoił bowiem duszę pragnącego, A duszę głodnego napełnił dobrem!

¹⁰Siedzieli w ciemności i mroku, Związani nędzą i żelazem,

¹¹Ponieważ sprzeciwili się słowom Bożym I pogardzili radą Najwyższego.

¹²Serce ich upokorzył trudem; Słaniali się, a nikt nie pomógł.

¹³I wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.

¹⁴Wyprowadził ich z ciemności i z mroku, A więzy ich rozerwał.

¹⁵Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego I za cuda jego dla synów ludzkich!

¹⁶Ponieważ skruszył bramy spiżowe I połamał zasuwy żelazne.

¹⁷Chorowali z powodu swego występnego życia I cierpieli z powodu swych win.

¹⁸Wszelki pokarm obrzydł im I bliscy już byli bram śmierci.

¹⁹Wtedy wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.

²⁰Posłał słowo swoje, aby ich uleczyć I wyratować ich od zagłady.

²¹Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego I za cuda jego dla synów ludzkich!

²²Niechaj składają ofiary dziękczynne, Niech z radością opowiadają o czynach jego!

²³Ci, którzy na statkach płynęli po morzu, Uprawiając handel na wielkich wodach,

²⁴Widzieli dzieła Pana I cuda jego na głębinach.

²⁵Rzekł, i zerwała się burza, Która spiętrzyła fale,

²⁶Wznosili się aż do nieba, Zapadali się w głębiny; Dusza ich truchlała w niebezpieczeństwie.

²⁷Zataczali się i chwiali jak pijani, A cała ich mądrość obróciła się wniwecz.

²⁸Wołali do Pana w swej niedoli, A On wybawił ich z utrapienia.

²⁹Uciszył burzę, I uspokoiły się fale morskie.

³⁰Wtedy radowali się, że się uspokoiły, I zawiódł ich do upragnionej przystani.

³¹Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego I za cuda jego dla synów ludzkich!

³²Niechaj go wysławiają w zgromadzeniu ludu I niechaj go chwalą w radzie starszych!

³³Zamienił rzeki w pustynię, A źródła wód w ziemię suchą.

³⁴Ziemię urodzajną w słoną i jałową Z powodu złości jej mieszkańców.

³⁵Pustynię zamienił w zbiorniki wód, A ziemię suchą w źródła wód.

³⁶Osadził tam głodnych I założyli miasto do zamieszkania.

³⁷Obsiali pola i zasadzili winnice, I zebrali obfity plon.

³⁸Błogosławił im i rozmnażali się bardzo, A bydła ich nie umniejszył.

³⁹Lecz zmaleli i zgnębieni byli Przez ucisk, nieszczęście i strapienie.

⁴⁰Wylał wzgardę na dostojników I sprawił, że błądzili po bezdrożnym pustkowiu,

⁴¹Ale ubogiego podniósł z nędzy I rozmnożył rodzinę jego jak trzodę.

⁴²Widzą to prawi i cieszą się, A wszelkie bezprawie zamyka swe usta.

⁴³Kto jest mądry, niechaj się tego trzyma I rozważa łaskawość Pana!