Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 119 Bible Online

Księga Psalmów 119 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 119

¹Błogosławieni ci, którzy żyją nienagannie, Którzy postępują według zakonu Pana!

²Błogosławieni ci, którzy stosują się do napomnień jego, Szukają go z całego serca,

³Którzy nie czynią krzywdy, Ale chodzą drogami jego.

⁴Tyś wydał rozkazy swoje, Aby ich pilnie strzeżono:

⁵Oby drogi moje były nakierowane Na przestrzeganie ustaw twoich!

⁶Wtedy nie doznam wstydu, Gdy będę zważał na wszystkie przykazania twoje.

⁷Dziękować ci będę szczerym sercem, Gdy się nauczę sprawiedliwych praw twoich.

⁸Będę przestrzegał ustaw twoich, Nie opuszczaj mnie nigdy.

⁹Jak zachowa młodzieniec w czystości życie swoje? Gdy przestrzegać będzie słów twoich.

¹⁰Z całego serca szukam ciebie, Nie daj mi zboczyć od przykazań twoich!

¹¹W sercu moim przechowuję słowo twoje, Abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

¹²Błogosławiony Tyś, Panie. Naucz mię ustaw twoich!

¹³Wargami swymi opowiadam Wszystkie wskazania ust twoich.

¹⁴Raduję się z drogi, którą wskazują mi ustawy twoje, Jak z wielkiego bogactwa.

¹⁵Rozmyślam o rozkazach twoich I patrzę na drogi twoje.

¹⁶Mam upodobanie w przykazaniach twoich, Nie zapominam słowa twego.

¹⁷Okaż dobroć słudze swemu, Abym żył i przestrzegał słowa twego!

¹⁸Otwórz oczy moje, Abym oglądał cudowność zakonu twego.

¹⁹Jestem gościem na ziemi, Nie ukrywaj przede mną przykazań swoich!

²⁰Dusza moja omdlewa ustawicznie Z tęsknoty za prawami twoimi.

²¹Zgromiłeś pysznych, Przeklętych, którzy zbaczają od przykazań twoich!

²²Zdejm ze mnie hańbę i pogardę, Bo strzegę świadectw twoich!

²³Choć książęta zasiadają społem i zmawiają się przeciwko mnie, Jednak sługa twój rozmyśla o ustawach twoich.

²⁴Zaiste, ustawy twoje są rozkoszą moją, Doradcami moimi.

²⁵Dusza moja przylgnęła do prochu, Ożyw mnie według słowa twego.

²⁶Opowiedziałem ci losy moje, a Ty wysłuchałeś mnie; Naucz mnie ustaw twoich!

²⁷Spraw, bym zrozumiał drogi wskazane przez postanowienia twoje, A będę rozmyślał o cudach twoich!

²⁸Dusza moja zalewa się łzami ze smutku, Podźwignij mnie słowem swoim!

²⁹Oddal ode mnie drogę kłamstwa, Ucz mię łaskawie zakonu swojego!

³⁰Obrałem drogę prawdy, Prawa twoje stawiam przed sobą.

³¹Przylgnąłem do świadectw twoich, Panie! Nie dopuść, bym doznał wstydu!

³²Biegnę drogą przykazań twoich, Bo dodajesz otuchy sercu mojemu.

³³Naucz mnie, Panie, drogi ustaw swoich, A będę jej strzegł do końca.

³⁴Daj mi rozum, abym zachował zakon twój I przestrzegał go całym sercem!

³⁵Prowadź mnie ścieżką przykazań twoich, Bo w niej mam upodobanie!

³⁶Nakłoń serce moje do ustaw twoich, A nie do chciwości!

³⁷Odwróć oczy moje, niech nie patrzą na marność, Obdarz mnie życiem na drodze swojej!

³⁸Spełnij słudze twemu obietnicę swoją, Daną tym, którzy się ciebie boją!

³⁹Oddal ode mnie hańbę moją, której się lękam, Bo prawa twoje są dobre!

⁴⁰Oto tęsknię do przykazań twoich, Przez sprawiedliwość swoją ożyw mnie!

⁴¹Niech spłynie na mnie łaska twoja, Panie, Zbawienie twoje według obietnicy twojej,

⁴²Abym mógł odpowiedzieć temu, który mi urąga, Bo zaufałem słowu twemu.

⁴³Nie odejmuj też nigdy słowa prawdy od ust moich, Gdy pokładam nadzieję w prawach twoich!

⁴⁴Zawsze strzec będę zakonu twego, Po wieki wieczne.

⁴⁵I chodzić będę na wolności, Bo szukam rozkazów twoich.

⁴⁶Przed królami mówić będę o świadectwach twoich I nie będę się wstydził.

⁴⁷Rozkoszuję się przykazaniami twoimi, Które pokochałem.

⁴⁸Wznoszę ręce do przykazań twoich, które kocham, I rozmyślam o ustawach twoich.

⁴⁹Pomnij na słowo do sługi twego, Na którym kazałeś mi polegać.

⁵⁰To jest pociechą moją w niedoli mojej, Że obietnica twoja mnie ożywia.

⁵¹Zuchwali szydzą ze mnie bardzo, Lecz ja nie odstępuję od zakonu twego.

⁵²Pamiętam, Panie, o odwiecznych prawach twoich I doznaję pocieszenia.

⁵³Ogarnia mnie oburzenie z powodu bezbożnych, Którzy porzucają zakon twój.

⁵⁴Ustawy twoje są mi pieśniami W domu pielgrzymki mojej.

⁵⁵Wspominam w nocy imię twoje, Panie, I strzegę zakonu twego.

⁵⁶Udziałem moim jest Przestrzegać ustaw twoich.

⁵⁷Rzekłem: Udziałem moim, Panie, Przestrzegać słów twoich.

⁵⁸Z całego serca błagam cię: Zmiłuj się nade mną według obietnicy swojej!

⁵⁹Zastanawiam się nad drogami moimi I zwracam kroki moje ku świadectwom twoim.

⁶⁰Śpieszę, a nie opóźniam się Wypełniać przykazania twoje.

⁶¹Sidła bezbożnych omotały mnie, Lecz nie zapominam zakonu twego.

⁶²O północy wstaję, aby ci dziękować Za sprawiedliwe sądy twoje.

⁶³Jestem przyjacielem wszystkich, którzy się ciebie boją I przestrzegają ustaw twoich.

⁶⁴Pełna jest ziemia łaski twojej, Panie, naucz mnie ustaw twoich!

⁶⁵Dobro wyświadczyłeś słudze swemu, Panie, według słowa swego.

⁶⁶Naucz mnie trafnego sądu i poznania, Bo uwierzyłem przykazaniom twoim!

⁶⁷Zanim zostałem upokorzony, błądziłem, Ale teraz strzegę twego słowa.

⁶⁸Dobry jesteś i dobrze czynisz, Naucz mnie ustaw twoich!

⁶⁹Zuchwali zmyślają przeciwko mnie kłamstwa, Lecz ja całym sercem strzegę ustaw twoich.

⁷⁰Serce ich jest nieczułe jak tłuszcz, Ja zaś mam rozkosz w zakonie twym.

⁷¹Dobrze mi, żem został upokorzony, Abym się nauczył ustaw twoich.

⁷²Lepszy jest dla mnie zakon ust twoich, Niż tysiące sztuk złota i srebra.

⁷³Ręce twoje uczyniły mnie i ukształtowały, Daj mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich!

⁷⁴Ci, którzy się ciebie boją, patrzą na mnie i radują się, Że pokładam nadzieję w słowie twoim.

⁷⁵Wiem, Panie, że sądy twoje są sprawiedliwe I żeś mię słusznie upokorzył.

⁷⁶Niechaj łaska twoja będzie pociechą moją, Jak przyrzekłeś słudze swemu!

⁷⁷Niech zstąpi na mnie miłosierdzie twoje, abym żył, Bo zakon twój jest rozkoszą moją!

⁷⁸Niech się zawstydzą zuchwali, gdy gnębią mnie niesłusznie, Ja zaś rozmyślam o ustawach twoich!

⁷⁹Niech się zwrócą do mnie, którzy się ciebie boją I którzy znają świadectwa twoje!

⁸⁰Oby serce moje było nienaganne w ustawach twoich, Abym nie był zawstydzony!

⁸¹Dusza moja tęskni do zbawienia twojego, Oczekuję słowa twojego.

⁸²Oczy moje tęsknią do obietnicy twojej Mówiąc: Kiedy mnie pocieszysz?

⁸³Chociaż stałem się jak wór skórzany w dymie, Jednak nie zapomniałem ustaw twoich.

⁸⁴Ile dni zostaje słudze twemu? Kiedy wydasz wyrok na tych, którzy mnie prześladują?

⁸⁵Zuchwali wykopali pode mną doły; Ci, którzy nie stosują się do zakonu twego.

⁸⁶Wszystkie przykazania twoje są prawdą; Niesłusznie prześladują mnie! Pomóż mi!

⁸⁷Omal nie zgładzili mnie z ziemi, Lecz ja nie odstąpiłem ustaw twoich.

⁸⁸Zachowaj mnie według łaski swojej, Bym mógł strzec świadectwa ust twoich!

⁸⁹Panie, słowo twoje trwa na wieki, Niewzruszone jak niebiosa.

⁹⁰Prawda twoja trwa z pokolenia w pokolenie, Ugruntowałeś ziemię i stoi.

⁹¹Według praw twoich istnieje dotąd, Bo wszystko służy tobie.

⁹²Gdyby zakon twój nie był rozkoszą moją, Zginąłbym w niedoli.

⁹³Nigdy nie zapomnę przykazań twoich, Bo przez nie zachowujesz mnie przy życiu.

⁹⁴Twoim jestem! Wybaw mnie, Bo szukam przykazań twoich!

⁹⁵Bezbożni czyhają na mnie, aby mnie zgubić, Ale ja rozważam świadectwa twoje.

⁹⁶Widziałem koniec wszelkiej rzeczy, Lecz przykazanie twoje trwa najdłużej.

⁹⁷O, jakże miłuję zakon twój, Przez cały dzień rozmyślam o nim!

⁹⁸Przykazanie twe czyni mnie mędrszym od nieprzyjaciół moich, Ponieważ mam je na zawsze.

⁹⁹Jestem rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, Bo rozmyślam o świadectwach twoich.

¹⁰⁰Jestem roztropniejszy od starszych, Bo strzegę przykazań twoich!

¹⁰¹Wstrzymuję nogi swoje od wszelkiej złej drogi, Aby strzec słowa twego.

¹⁰²Od sądów twoich nie odstępuję, Ponieważ Ty mnie nauczasz.

¹⁰³O, jak słodkie jest słowo twoje dla podniebienia mego, Słodsze niż miód dla ust moich.

¹⁰⁴Z przykazań twoich nabrałem rozumu, Dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki kłamliwej.

¹⁰⁵Słowo twoje jest pochodnią nogom moim I światłością ścieżkom moim.

¹⁰⁶Przysiągłem i potwierdzam: Chcę strzec twoich praw sprawiedliwych.

¹⁰⁷Jestem bardzo utrapiony, Panie, ożyw mnie według słowa swego!

¹⁰⁸Racz przyjąć, Panie, dobrowolne ofiary ust moich I naucz mnie sądów twoich!

¹⁰⁹Dusza moja jest stale w niebezpieczeństwie, Lecz o zakonie twoim nie zapominam.

¹¹⁰Bezbożni zastawili na mnie sidło, Lecz ja nie odstępuję od ustaw twoich.

¹¹¹Świadectwa twoje są moim dziedzictwem na wieki, Gdyż są rozkoszą serca mego.

¹¹²Nakłaniam serce moje, by pełniło ustawy twoje; Wieczna za to nagroda!

¹¹³Ludzi chwiejnych nienawidzę, Ale zakon twój miłuję.

¹¹⁴Tyś obroną moją i tarczą moją, W słowie twoim mam nadzieję.

¹¹⁵Odstąpcie ode mnie, złośnicy, Bo chcę przestrzegać przykazań Boga mego.

¹¹⁶Wesprzyj mnie według obietnicy swojej, abym żył, A nie dopuść, bym doznał zawodu w nadziei mojej.

¹¹⁷Podtrzymaj mię, abym był zbawiony, A zawsze wpatrywać się będę w ustawy twoje!

¹¹⁸Gardzisz wszystkimi, którzy odstępują od ustaw twoich, Bo myśli ich są fałszywe.

¹¹⁹Uważasz za żużel wszystkich bezbożnych na ziemi, Dlatego kocham świadectwa twoje.

¹²⁰Ciało moje drży ze strachu przed tobą, Bo lękam się twoich sądów.

¹²¹Wykonuję prawo i sprawiedliwość; Nie wydawaj mnie w ręce gnębicieli moich.

¹²²Wstaw się za sługą swoim dla dobra jego, Niech nie gnębią mnie zuchwali!

¹²³Oczy moje tęsknią za zbawieniem twoim I za słowem sprawiedliwości twojej.

¹²⁴Postąp ze sługą twoim według łaski swojej I naucz mnie ustaw swoich!

¹²⁵Jestem sługą twoim, daj mi rozum, Abym poznał świadectwa twoje!

¹²⁶Czas już, by Pan rozpoczął działanie, Gdyż naruszono zakon twój.

¹²⁷Dlatego kocham przykazania twoje Bardziej niż złoto, bardziej niż szczere złoto.

¹²⁸Dlatego uznaję za słuszne wszystkie ustawy twoje, Nienawidzę wszelkiej drogi kłamstwa.

¹²⁹Cudowne są świadectwa twoje, Dlatego ich strzeże dusza moja.

¹³⁰Wykład słów twoich oświeca, Daje rozum prostaczkom.

¹³¹Otwieram usta i wzdycham, Bo pragnę przykazań twoich.

¹³²Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, Jak zwykłeś czynić tym, którzy miłują imię twoje!

¹³³Umocnij kroki moje w słowie twoim I nie daj nade mną władzy żadnej przewrotności!

¹³⁴Wybaw mnie od ucisku człowieka, A będę strzegł ustaw twoich!

¹³⁵Rozjaśnij oblicze swoje nad sługą swoim I naucz mnie ustaw swoich!

¹³⁶Potoki łez płyną z oczu moich, Dlatego że nie strzegą zakonu twego,

¹³⁷Sprawiedliwy jesteś, Panie, I prawe są sądy twoje.

¹³⁸Nadałeś przykazania swoje Sprawiedliwe i wielce prawdziwe.

¹³⁹Trawi mię żarliwość moja, Że wrogowie moi zapominają o słowie twoim.

¹⁴⁰Słowo twoje jest całkowicie czyste, Dlatego kocha je sługa twój.

¹⁴¹Mały jestem i wzgardzony, Lecz nie zapominam o ustawach twoich.

¹⁴²Sprawiedliwość twoja jest wieczną sprawiedliwością, A zakon twój jest prawdą.

¹⁴³Ucisk i utrapienie ogarnęły mnie, Lecz przykazania twoje są rozkoszą moją.

¹⁴⁴Świadectwa twoje są sprawiedliwe na wieki, Daj mi rozum, abym ożył!

¹⁴⁵Wołam z całego serca: Wysłuchaj mnie, Panie! Chcę pełnić ustawy twoje.

¹⁴⁶Wołam do ciebie, wybaw mnie, A będę strzegł świadectw twoich!

¹⁴⁷Wstaję przed świtem i wołam o pomoc: Oczekuję na słowo twoje.

¹⁴⁸Budzę się, zanim zaświta, Aby rozmyślać nad słowem twoim.

¹⁴⁹Wysłuchaj głosu mego według łaski swej, Panie, Według wyroku swego zachowaj mnie przy życiu!

¹⁵⁰Blisko są ci, którzy prześladują mnie złośliwie, Oddalili się od zakonu twojego.

¹⁵¹Bliski jesteś, Panie, A wszystkie twe przykazania są prawdą.

¹⁵²Od dawna wiem o przykazaniach twoich, Że ustanowiłeś je na wieki.

¹⁵³Wejrzyj na nędzę moją i wybaw mnie, Gdyż nie zapominam o zakonie twoim!

¹⁵⁴Prowadź sprawę moją i wyzwól mnie; Ożywiaj mnie według obietnicy swojej!

¹⁵⁵Zbawienie dalekie jest od bezbożników, Bo nie szukają ustaw twoich,

¹⁵⁶Wielkie jest miłosierdzie twoje, Panie, Ożywiaj mnie według sądów twoich!

¹⁵⁷Liczni są prześladowcy i nieprzyjaciele moi, Lecz ja nie zbaczam od przykazań twoich.

¹⁵⁸Gdy widzę odstępców, czuję odrazę, Że nie strzegą słowa twego.

¹⁵⁹Zważ, że kocham ustawy twoje, Panie, Ożywiaj mnie według łaski swojej!

¹⁶⁰Prawda jest treścią słowa twego I na wieki trwa sprawiedliwy wyrok.

¹⁶¹Książęta prześladują mnie bez przyczyny, Lecz serce moje lęka się słowa twego.

¹⁶²Weselę się z obietnicy twojej Jak ten, który zdobył wielki łup.

¹⁶³Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się nim, Lecz kocham twój zakon.

¹⁶⁴Siedem razy dziennie wysławiam cię Za sprawiedliwe sądy twoje.

¹⁶⁵Pokój pełny mają ci, którzy kochają twój zakon, Na niczym się nie potkną.

¹⁶⁶Wyczekuję zbawienia twego, Panie, I pełnię przykazania twoje.

¹⁶⁷Dusza moja strzeże świadectw twoich, Które bardzo kocham.

¹⁶⁸Strzegę nakazów twoich i świadectw twoich, Bo wszystkie drogi moje są jawne przed tobą.

¹⁶⁹Niech dotrze prośba moja przed oblicze twoje, Panie, Obdarz mnie rozumem według słowa swego!

¹⁷⁰Błaganie moje niech dojdzie przed oblicze twoje, Wybaw mnie według obietnicy swojej!

¹⁷¹Niechaj popłynie chwała z warg moich, Gdy mię nauczysz ustaw swoich.

¹⁷²Niech język mój opiewa słowo twoje, Bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwe.

¹⁷³Niech wesprze mnie ręka twoja, Gdyż wybrałem przykazania twoje!

¹⁷⁴Zbawienia twego pragnę, Panie, A zakon twój jest rozkoszą moją.

¹⁷⁵Niech żyje dusza moja, aby cię chwalić, A niech wspomagają mnie wyroki twoje!

¹⁷⁶Błąkam się jak owca zgubiona, szukaj sługi twego, Bo nie zapomniałem o przykazaniach twoich.