Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 18 Bible Online

Księga Psalmów 18 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 18

¹Przewodnikowi chóru. Psalm sługi Pańskiego, Dawida, który wypowiedział Panu słowa tej pieśni, gdy go Pan wybawił z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saula.

²Powiedział: Miłuję cię, Panie, mocy moja.

³Pan skałą i twierdzą moją, i wybawieniem moim, Bóg mój opoką moją, na której polegam. Tarczą moją i rogiem zbawienia mego, warownią moją.

⁴Wołam: Niech będzie Pan pochwalony! I zostałem wybawiony od nieprzyjaciół moich.

⁵Ogarnęły mnie fale śmierci, A strumienie zagłady zatrwożyły mnie.

⁶Więzy otchłani otoczyły mnie, Pochwyciły mnie sidła śmierci.

⁷W niedoli mojej wzywałem Pana I wołałem o pomoc do Boga mego, Z przybytku swego usłyszał głos mój, A wołanie moje doszło uszu jego.

⁸Ziemia zadrżała i zatrzęsła się, A posady gór się zachwiały... Zadrżały, bo rozgniewał się.

⁹Buchnął gniew z nozdrzy jego, A ogień pożerający z ust jego zionął, Węgle rozżarzone płonęły przed nim.

¹⁰Nachylił niebiosa i zstąpił, A ciemna chmura była pod stopami jego.

¹¹Dosiadł cheruba i uleciał, I poszybował na skrzydłach wiatru.

¹²Ciemności uczynił zasłoną swoją. Rozpiął wokół siebie jak namiot masy wody, gęste obłoki.

¹³Z blasku przed nim występowały obłoki jego, Grad i węgle ogniste.

¹⁴I zagrzmiał Pan na niebiosach, A Najwyższy wydał głos swój... grad i węgle ogniste.

¹⁵Wypuścił strzały swe i rozproszył ich, Wypuścił liczne błyskawice i wprawił ich w zamęt.

¹⁶Ukazało się dno morza I odsłoniły się posady świata Od groźby twojej, Panie, Od tchnienia gniewu twojego.

¹⁷Sięgnął z wysokości, pochwycił mnie, Wyciągnął mię z wód wielkich.

¹⁸Wyratował mię od potężnego nieprzyjaciela I od nienawidzących mnie, bo byli mocniejsi ode mnie.

¹⁹Zaskoczyli mnie w dniu udręki mojej, Ale Pan był podporą moją.

²⁰Wyprowadził mnie na szeroką przestrzeń, Wyratował mnie, gdyż mię umiłował.

²¹Wynagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej, Oddał mi według czystości rąk moich.

²²Strzegłem bowiem dróg Pana I grzesznie nie odstąpiłem od Boga mego.

²³Bo mam przed sobą wszystkie prawa jego, A przykazań jego nie odrzucam od siebie.

²⁴Byłem wobec niego nienaganny I wystrzegałem się niegodziwości mojej.

²⁵Przeto oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, Według czystości rąk moich przed oczyma jego.

²⁶Z pobożnym obchodzisz się łaskawie, Z nienagannym postępujesz nienagannie.

²⁷Z czystym okazujesz się czysty, A z przewrotnym postępujesz przewrotnie.

²⁸Ty bowiem wybawiasz lud ubogi, Lecz oczy wyniosłych poniżasz.

²⁹Ty zaiste zapalasz pochodnię moją; Pan, Bóg mój, oświeca ciemności moje.

³⁰Gdyż z tobą rozbijam drużynę, A z Bogiem moim przesadzam mur.

³¹Droga Boża jest doskonała, Słowo Pańskie jest wypróbowane. Jest tarczą wszystkim, którzy w nim ufają.

³²Któż bowiem jest Bogiem oprócz Pana? Kto jest skałą prócz Boga naszego?

³³Bóg, który mię opasuje mocą, A uczynił doskonałą drogę moją.

³⁴Nogi moje czyni rącze jak u łani I na wyżynach postawił mnie.

³⁵Ręce moje zaprawia do walki I ramiona moje napinają łuk spiżowy.

³⁶Dajesz mi tarczę zbawienia swego I prawica twoja wspiera mnie, A łaskawość twoja czyni mnie wielkim.

³⁷Dajesz szeroką drogę krokom moim I nie zachwiały się kostki moje!

³⁸Będę ścigał nieprzyjaciół moich i dopędzę ich, A nie zawrócę, póki ich nie zniszczę.

³⁹Rozbiję ich tak, że nie zdołają powstać! Padną pod nogi moje.

⁴⁰Opasałeś mnie mocą do boju, Przeciwników moich rzuciłeś pode mnie,

⁴¹Sprawiłeś, że nieprzyjaciele moi uciekli przede mną, A ja zniszczę tych, którzy mnie nienawidzą.

⁴²Wołali, lecz nie było wybawiciela, Wzywali Pana, lecz im nie odpowiedział.

⁴³Starłem ich jak proch na wietrze, Usunąłem ich jak błoto na ulicy.

⁴⁴Wyratowałeś mię z waśni ludu, Postawiłeś mię na czele narodów. Lud, którego nie znam, służy mi.

⁴⁵Na samo słowo jest mi posłuszny, Cudzoziemcy schlebiają mi.

⁴⁶Cudzoziemcy upadają na duchu I drżąc wychodzą z twierdz swoich.

⁴⁷Pan żyje! Niech będzie błogosławiona skała moja! Niech będzie wywyższony Bóg, mój Zbawiciel!

⁴⁸Bóg odpłaca za krzywdy moje I poddaje mi narody...

⁴⁹Ratujesz mnie od zaciekłych nieprzyjaciół, Wynosisz mnie ponad przeciwników, Ocalasz mnie od męża gwałtownego.

⁵⁰Przeto będę cię, Panie, wysławiał między narodami I będę śpiewał imieniu twemu.

⁵¹Zapewniasz wielką pomoc królowi swemu I okazujesz łaskę pomazańcowi swemu, Dawidowi, i potomstwu jego na wieki.