Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 35 Bible Online

Księga Psalmów 35 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 35

¹Dawidowy. Rozpraw się, Panie, z przeciwnikami moimi, Walcz z tymi, którzy walczą ze mną!

²Chwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc!

³Dobądź włóczni i zagrodź drogę prześladowcom moim, Powiedz duszy mojej: Jam zbawieniem twoim!

⁴Niech okryją się wstydem i hańbą Ci, którzy nastają na życie moje! Niech cofną się i zawstydzą Ci, którzy myślą o zgubie mojej!

⁵Niech będą jak plewa na wietrze I anioł Pański niech ich rozproszy!

⁶Niech droga ich będzie ciemna i śliska I anioł Pański niech ich ściga!

⁷Gdyż bez przyczyny zastawili na mnie zgubne sidła swoje, Bez przyczyny wykopali dla mnie dół.

⁸Niechaj spadnie na niego niespodzianie zguba! Niech złowi się w sidła, które zastawiał! Niechaj w nie wpadnie i zginie!

⁹Wtedy dusza moja będzie weselić się w Panu, Będzie radować się ze zbawienia jego.

¹⁰Wszystkie kości moje powiedzą: Panie, któż jest tobie równy? Ratujesz ubogiego przed silniejszym, A ubogiego i biednego przed łupieżcą jego.

¹¹Powstają złośliwi świadkowie, Pytają mnie o to, czego nie wiem.

¹²Odpłacają mi złem za dobre; Jestem opuszczony.

¹³Lecz ja, gdy oni byli chorzy, przywdziewałem wór, Umartwiałem się postem I modlitwa moja wracała mi na usta.

¹⁴Postępowałem jak przyjaciel, jak brat; Jak opłakujący matkę, chyliłem się w żałobie.

¹⁵Lecz kiedy się potykam, oni cieszą się, I zbierają się przeciw mnie, niegodziwcy, zbierają się potajemnie, Szarpią mnie nieustannie.

¹⁶Jak obłudnicy wyśmiewają się, Zgrzytają na mnie zębami swymi.

¹⁷Panie, jak długo na to patrzeć będziesz? Wyzwól duszę moją od tych, co ryczą, Ocal życie moje od tych lwów!

¹⁸Wysławiać cię będę w wielkim zgromadzeniu, Wobec licznego ludu chwalić cię będę.

¹⁹Niech moi przewrotni wrogowie nie radują się z mojego powodu, Niech nie spoglądają szyderczo ci, co nienawidzą mnie bez przyczyny!

²⁰Nie mówią bowiem o pokoju, Lecz przeciw spokojnym w kraju zmyślają fałszywe słowa.

²¹Rozwierają na mnie usta swoje, Mówiąc: Ha! Ha! Nasze oczy to widziały.

²²Widziałeś to, Panie! Nie milcz! Panie! Nie oddalaj się ode mnie!

²³Ocknij i obudź się ku mojej obronie, Boże i Panie mój, by prowadzić sprawę moją!

²⁴Sądź mnie według sprawiedliwości swojej, Panie, Boże mój! Niech się nie śmieją z mojego powodu!

²⁵Niech nie mówią w sercu swoim: Ach, oto czego pragnęliśmy! Niech nie mówią: Pochłonęliśmy go.

²⁶Niech zarumienią się ze wstydu wszyscy, Którzy cieszą się z nieszczęścia mego! Niech okryją się wstydem i hańbą Ci, którzy wynoszą się nade mnie!

²⁷Niech radują się i weselą Ci, którzy pragną uniewinnienia mojego! Niechaj mówią nieustannie: Wielki jest Pan, który pragnie pokoju sługi swego!

²⁸Wtedy język mój będzie opowiadał sprawiedliwość twoją, Przez cały dzień głosił chwałę twoją.