Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 39 Bible Online

Księga Psalmów 39 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 39

¹Przewodnikowi chóru. Dla Jedutuna. Psalm Dawidowy.

²Rzekłem: Będę pilnował dróg swoich, Bym nie zgrzeszył językiem, Będę trzymał na wodzy usta swoje, Póki bezbożny stoi przede mną.

³Zaniemówiłem, zamilkłem, Pozbawiony szczęścia, Lecz ból mój się powiększył.

⁴Rozpaliło się serce moje we mnie, Gdy rozmyślałem, zapłonął ogień. Wtedy odezwałem się językiem swoim:

⁵Daj mi, Panie, poznać kres mój I jaka jest miara dni moich, Abym wiedział, jak jestem znikomy!

⁶Oto na szerokość dłoni wymierzyłeś dni moje A okres życia mojego jest jak nic przed tobą. Tylko jak tchnienie jest wszelki człowiek, choć pewnie stoi. Sela.

⁷Zaprawdę, człowiek przemija jak cień, Zaprawdę, na próżno się miota. Gromadzi, a nie wie, kto to zabierze.

⁸A teraz, czego mam się spodziewać, Panie? W tobie jest nadzieja moja.

⁹Ratuj mnie od wszelkich występków moich! Nie wystawiaj mnie na zniewagę nikczemnika!

¹⁰Zamilkłem, nie otwieram ust swoich, Bo Ty to uczyniłeś.

¹¹Odwróć ode mnie cios swój; Ginę pod razami ręki twojej.

¹²Karami za winę karcisz człowieka I niweczysz jak mól urok jego. Zaprawdę, tylko tchnieniem jest każdy człowiek. Sela.

¹³Wysłuchaj, Panie, modlitwy mojej, I nastaw uszu na wołanie moje! Nie milcz na łzy moje! Gdyż jestem tylko przychodniem u ciebie, Wędrowcem jak wszyscy ojcowie moi.

¹⁴Odwróć ode mnie surowe spojrzenie swoje, Abym odetchnął, zanim odejdę i nie będzie mnie!