Read Biblia Warszawska, 1975 Księga Psalmów 55 Bible Online

Księga Psalmów 55 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Księga Psalmów 55

¹Przewodnikowi chóru, z grą na strunach. Pieśń pouczająca Dawida.

²Boże, nakłoń ucha ku modlitwie mojej, A nie ukrywaj się przed błaganiem moim!

³Słuchaj mnie uważnie i odpowiedz mi. Miotam się w żalu moim i jęczę

⁴Z powodu głosu nieprzyjaciela, Z powodu ucisku bezbożnika, bo na mnie zwalają zło, A w gniewie na mnie nastają.

⁵Serce drży we mnie, Opadł mnie lęk przed śmiercią,

⁶Bojaźń i drżenie nachodzi mnie I groza mnie ogarnia.

⁷Rzekłem: O, gdybym miał skrzydła jak gołębica, Chętnie uleciałbym i odpoczął.

⁸Oto uleciałbym daleko, Zamieszkałbym na pustyni. Sela.

⁹Szybko poszukałbym sobie schronienia Przed wichrem gwałtownym i przed burzą.

¹⁰Zniszcz, Panie, pomieszaj ich języki, Gdyż widzę gwałty i waśnie w mieście!

¹¹Dniem i nocą obchodzą je po jego murach, A jest w nim niegodziwość i ucisk.

¹²Jest w nim zguba, A z placów jego nie ustępuje ucisk i oszustwo.

¹³Bo to nie wróg mnie lży - Co mógłbym znieść - Nie przeciwnik mój wynosi się nade mnie - Mógłbym się przed nim ukryć -

¹⁴Ale ty, człowiek równy mnie, Powiernik mój i przyjaciel,

¹⁵Z którym mieliśmy wspólne słodkie tajemnice, Do domu Bożego chodziliśmy w tłumie.

¹⁶Niech ich śmierć zaskoczy, Niech żywcem zstąpią do krainy umarłych, Bo złość jest w ich siedzibie i pomiędzy nimi.

¹⁷Ja do Boga wołam, A Pan mnie wybawi.

¹⁸Wieczorem, rano i w południe narzekać będę i jęczeć, I wysłucha głosu mojego.

¹⁹Wybawi duszę moją, Obdarzy pokojem od napastników, Choć wielu ich jest przeciwko mnie.

²⁰Bóg usłyszy i upokorzy ich, On, który panuje od wieczności. Sela. Nie ma bowiem u nich poprawy I nie boją się Boga.

²¹Podniósł rękę na przyjaciół swoich, Pohańbił przymierze swoje.

²²Gładsze niż masło są usta jego, Ale wrogość jest w sercu jego; Miększe niż oliwa są słowa jego. Ale to miecze obnażone.

²³Zrzuć na Pana brzemię swoje, A On cię podtrzyma! On nie dopuści, By na zawsze zachwiał się sprawiedliwy.

²⁴Ty, Boże, strącisz ich w dół zagłady; Ludzie krwawi i zdradliwi nie dożyją połowy dni swoich. Lecz ja tobie ufam.