Read Biblia Warszawska, 1975 Przypowieści Salomona 1 Bible Online

Przypowieści Salomona 1 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Przypowieści Salomona 1

¹Przypowieści Salomona, syna Dawida, króla izraelskiego:

²Dla poznania mądrości i karności, dla zrozumienia mów roztropnych,

³Dla przyjęcia pouczenia o rozważnym postępowaniu, o sprawiedliwości i prawie, i prawości,

⁴Dla udzielenia prostaczkom roztropności, młodym poznania i rozwagi.

⁵Kto mądry, niech słucha i pomnaża naukę, a rozumny niech zdobywa wskazówki,

⁶Aby rozumieć przypowieść i przenośnię, słowa mędrców i ich zagadki.

⁷Bojaźń Pana jest początkiem poznania; głupcy gardzą mądrością i karnością.

⁸Synu mój, słuchaj pouczenia swojego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki,

⁹Bo one są pięknym wieńcem na twojej głowie i naszyjnikiem na twojej szyi!

¹⁰Synu mój, jeżeli chcą cię zwabić grzesznicy, nie daj się!

¹¹Jeżeli mówią: Chodź z nami! Zaczajmy się, aby przelać krew, zaczatujmy bez przyczyny na niewinnego!

¹²Pochłoniemy ich jak kraina umarłych, żywcem i cało, jak tych, którzy zstępują do otchłani,

¹³Zdobędziemy różne kosztowne mienie, napełnimy nasze domy łupem.

¹⁴Zwiąż swój los z naszym, wszyscy będziemy mieli jedną kiesę.

¹⁵Synu mój, nie idź z nimi ich drogą, wstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki!

¹⁶Gdyż ich nogi biegną do złego, śpieszą się, aby przelać krew.

¹⁷Lecz na próżno zastawiona jest sieć na oczach wszelkiego ptactwa.

¹⁸Bo oni czyhają raczej na własną krew, czatują na własne życie.

¹⁹Taki jest los wszystkich, którzy polują na niegodziwy zysk: zgubi on tych, których pogoń za nim opanowała.

²⁰Mądrość woła głośno na ulicy, na placach podnosi swój głos,

²¹Woła na rogu ulic pełnych wrzawy, wygłasza swoje mowy w bramach miasta:

²²Jak długo wy, prostaczkowie, kochać się będziecie w prostactwie, a wy, szydercy, upodobanie mieć będziecie w szyderstwie, a wy, głupcy, nienawidzić będziecie poznania?

²³Zwróćcie uwagę na moje ostrzeżenie! Oto chcę wam wyjawić moje myśli, obwieścić wam moje słowa.

²⁴Ponieważ wołałam, a nie chcieliście słuchać, wyciągałam ręce, a nikt nie zważał,

²⁵Ponieważ nie poszliście za moją radą i nie przyjęliście mojego ostrzeżenia,

²⁶Dlatego i ja śmiać się będę z waszej niedoli, szydzić będę z was, gdy was ogarnie strach,

²⁷Gdy padnie na was strach jak burza, a nieszczęście przyjdzie na was jak wicher, gdy was ogarnie niedola i utrapienie.

²⁸Wtedy wzywać mnie będą, lecz ich nie wysłucham, szukać mnie będą, lecz mnie nie znajdą,

²⁹Bo nienawidzili poznania i nie obrali bojaźni Pana,

³⁰Nie chcieli mojej rady, gardzili każdym moim ostrzeżeniem.

³¹Dlatego muszą spożywać owoc swojego postępowania i sycić się swoimi radami,

³²Gdyż odstępstwo prostaków zabija ich, a niefrasobliwość głupców ich gubi.

³³Lecz kto mnie słucha, bezpiecznie mieszkać będzie i będzie wolny od strachu przed nieszczęściem.