Read Biblia Warszawska, 1975 Przypowieści Salomona 14 Bible Online

Przypowieści Salomona 14 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Przypowieści Salomona 14

¹Mądrość kobiet buduje ich dom, lecz głupie własnoręcznie go burzą.

²Kto postępuje w sposób prawy, boi się Pana, lecz kto chodzi krętymi drogami, gardzi nim.

³Mowa głupca jest rózgą na jego grzbiet, lecz mędrców strzegą ich wargi.

⁴Gdzie nie ma bydła, tam nie ma zboża, lecz dzięki sile wołu zbiory są obfite.

⁵Prawdomówny świadek nie kłamie, lecz świadek fałszywy wypowiada kłamstwo.

⁶Szyderca nadaremnie szuka mądrości, lecz dla roztropnego poznanie jest rzeczą łatwą.

⁷Trzymaj się z dala od głupca, gdyż nie napotkasz u niego rozumnej mowy.

⁸Mądrość roztropnego to poznanie właściwej drogi, lecz głupota głupców zawodzi.

⁹Na namiotach naśmiewców spoczywa wina, lecz na domu prawych upodobanie.

¹⁰Tylko serce zna własną gorycz i nikt obcy nie podziela jego radości.

¹¹Dom bezbożnych będzie zniszczony, lecz namiot prawych zakwitnie.

¹²Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci.

¹³Nawet w śmiechu może serce boleć, a radość może się kończyć strapieniem.

¹⁴Serce przewrotne zadowala się swoimi zabiegami, serce dobre dopiero swoimi uczynkami.

¹⁵Prostak wierzy każdemu słowu, lecz roztropny zważa na swoje kroki.

¹⁶Mądry boi się Boga i unika złego, lecz głupiec spoufala się z nim i czuje się bezpieczny.

¹⁷Człowiek porywczy popełnia głupstwa, lecz rozważny zachowuje spokój.

¹⁸Prostacy dziedziczą głupotę, lecz roztropnych wieńczy wiedza.

¹⁹Źli muszą chylić czoła przed dobrymi, a bezbożni stać u drzwi sprawiedliwych.

²⁰Ubogi jest znienawidzony nawet przez swojego bliźniego, lecz bogaty ma wielu przyjaciół.

²¹Kto gardzi swoim bliźnim, ten grzeszy; lecz szczęśliwy jest ten, kto się lituje nad ubogimi.

²²Na pewno błądzą ci, którzy knują zło, lecz ci, którzy przemyśliwają nad dobrem, doznają miłości i wierności.

²³Każda mozolna praca przynosi zysk, lecz puste słowa powodują tylko straty.

²⁴Koroną mędrców jest roztropność, lecz wieńcem głupców głupota.

²⁵Świadek prawdomówny ocala życie, lecz kto dyszy kłamstwem, jest zdrajcą,

²⁶Kto się boi Pana, ma mocną ostoję, i jeszcze jego dzieci mają w niej ucieczkę.

²⁷Bojaźń Pana jest krynicą życia, dzięki niej można uniknąć sideł śmierci.

²⁸Chwała króla polega na liczebności ludu, lecz gdy ludzi braknie, księciu grozi upadek.

²⁹Człowiek nierychły do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy pomnaża swoją głupotę.

³⁰Umysł spokojny zapewnia ciału życie, lecz namiętność toczy członki jak robak.

³¹Kto gnębi nędzarza, lży jego Stwórcę; lecz czci go ten, kto lituje się nad biednym.

³²Bezbożny upada z powodu swojej złości, lecz sprawiedliwy ma oparcie w swojej niewinności.

³³W sercu rozumnego mieszka mądrość, lecz nie można jej znaleźć we wnętrzu głupca.

³⁴Sprawiedliwość wywyższa lud, lecz grzech jest hańbą narodów.

³⁵Król jest łaskawy dla roztropnego sługi, lecz gniewa się na tego, kto postępuje haniebnie.