Read Biblia Warszawska, 1975 Przypowieści Salomona 16 Bible Online

Przypowieści Salomona 16 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Przypowieści Salomona 16

¹Rzeczą człowieka są rozważania serca, lecz od Pana pochodzi odpowiedź języka.

²Wszystkie drogi człowieka wydają mu się czyste, lecz Pan bada duchy.

³Powierz Panu swoje sprawy, a wtedy ziszczą się twoje zamysły.

⁴Pan wszystko uczynił dla swoich celów, nawet bezbożnego na dzień sądu.

⁵Każdy pyszałek jest ohydą dla Pana; z pewnością nie ujdzie on pomsty.

⁶Miłość i wierność oczyszczają od winy, a dzięki bojaźni Pana stronimy od złego.

⁷Gdy drogi człowieka podobają się Panu, Wtedy godzi On z nim nawet jego nieprzyjaciół.

⁸Lepiej mieć mało, lecz nabyte sprawiedliwie, niż obfitość nabytą niesprawiedliwie.

⁹Serce człowieka obmyśla jego drogę, lecz Pan kieruje jego krokami.

¹⁰Wyrok Boży jest na wargach króla; gdy sprawuje sąd, jego usta się nie mylą.

¹¹Prawidłowa waga i szale wagi należą do Pana, wszystkie odważniki w worku są jego dziełem.

¹²Zbrodnicze działanie jest ohydą dla królów, gdyż na sprawiedliwości opiera się tron.

¹³Sprawiedliwe wargi podobają się królowi, kocha on tego, kto mówi szczerze.

¹⁴Gniew króla to zwiastun śmierci, lecz mądry mąż może go ubłagać.

¹⁵W jaśniejącej twarzy króla jest życie, a jego łaska jest jak obłok z deszczem wiosennym.

¹⁶Więcej warte jest nabycie mądrości niż złota, a cenniejsze jest nabycie rozumu niż srebra.

¹⁷Droga prawych to unikanie złego. Kto pilnuje swojej drogi, zachowuje życie.

¹⁸Pycha chodzi przed upadkiem, a wyniosłość ducha przed ruiną.

¹⁹Lepiej być pokornym z ubogimi, niż dzielić łupy z pyszałkami.

²⁰Kto zważa na Słowo, znajduje szczęście, a kto ufa Panu, jest szczęśliwy.

²¹Kto ma mądre serce, ten zwie się rozumnym, a słodycz mowy pomnaża zdolność przekonywania.

²²Kto ma rozum, ten ma źródło życia, lecz głupota jest karą dla głupców.

²³Serce mędrca udziela mądrości jego ustom i pomnaża jego zdolność przekonywania.

²⁴Miłe słowa są jak plaster miodu, słodyczą dla duszy i lekarstwem dla ciała.

²⁵Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci.

²⁶Głód robotnika pomaga mu przy pracy, bo jego usta go pobudzają.

²⁷Nicpoń kopie doły zguby, a jego mowa jest jak ogień płonący.

²⁸Człowiek przewrotny wywołuje zwadę, a oszczerca skłóca ze sobą przyjaciół.

²⁹Człowiek gwałtowny zwodzi swojego bliźniego i wprowadza go na niedobrą drogę.

³⁰Kto przymruża oczy, ma przewrotne myśli, a kto zaciska wargi, ten już zło popełnił.

³¹Wspaniałą koroną jest siwizna, dochodzi się do niej na drodze sprawiedliwości.

³²Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta.

³³Losem potrząsa się w zanadrzu, lecz jego rozstrzygnięcie zależy od Pana.