Read Biblia Warszawska, 1975 Przypowieści Salomona 31 Bible Online

Przypowieści Salomona 31 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Przypowieści Salomona 31

¹Słowa Lemuela, króla Massy, których go uczyła jego matka.

²Cóż mam powiedzieć, mój pierworodny Lemuelu, i co, synu mojego łona, synu moich ślubów?

³Nie oddawaj kobietom swojej siły, nie chodź drogami, na których gubią się królowie.

⁴Królom, o Lemuelu, królom nie wypada pić wina albo książętom pragnąć mocnego napoju,

⁵Aby przy piciu nie zapomnieli ustaw i nie naginali prawa wszystkich ubogich.

⁶Dajcie mocny napój ginącemu i wino strapionym na duchu!

⁷Niech piją i zapomną o nędzy i nie pomną już swojego trudu.

⁸Otwórz swoje usta w obronie niemego i w sprawie wszystkich opuszczonych!

⁹Otwórz swoje usta, sądź sprawiedliwie, ubogim i biednym wymierzaj sprawiedliwość!

¹⁰Dzielna kobieta - trudno o taką - jej wartość przewyższa perły,

¹¹Serce małżonka ufa jej, nie brak mu niczego,

¹²Gdyż wyświadcza mu dobro, a nie zło, po wszystkie dni swojego życia;

¹³Dba o wełnę i len i pracuje żwawo swoimi rękami.

¹⁴Podobna jest do okrętów handlowych, z daleka przywozi żywność.

¹⁵Wstaje wcześnie, gdy jeszcze jest noc; daje żywność swoim domownikom, a swoim służącym, co im się należy.

¹⁶Gdy zechce mieć rolę, nabywa ją, pracą swoich rąk zasadza winnicę.

¹⁷Mocą przepasuje swoje biodra i rześko porusza ramionami.

¹⁸Wyczuwa pożytek ze swojej pracy, jej lampa także w nocy nie gaśnie.

¹⁹Wyciąga ręce po kądziel, swoimi palcami chwyta wrzeciono.

²⁰Otwiera swoją dłoń przed ubogim, a do biedaka wyciąga swoje ręce.

²¹Nie boi się śniegu dla swoich domowników, bo wszyscy jej domownicy mają po dwa ubrania.

²²Sama sobie sporządza okrycia, jej szata jest z purpury i bisioru.

²³Mąż jej jest w bramach szanowany, zasiada w radzie starszych kraju.

²⁴Wyrabia spodnią bieliznę i sprzedaje ją, i pasy dostarcza kupcowi.

²⁵Dziarskość i dostojność jest jej strojem, z uśmiechem na twarzy patrzy w przyszłość.

²⁶Gdy otwiera usta, mówi mądrze, a jej język wypowiada dobre rady.

²⁷Czuwa nad biegiem spraw domowych, nie jada chleba nie zapracowanego.

²⁸Jej synowie nazywają ją szczęśliwą, jej mąż sławi ją, mówiąc:

²⁹Jest wiele dzielnych kobiet, lecz ty przewyższasz wszystkie!

³⁰Zmienny jest wdzięk i zwiewna jest uroda,lecz bogobojna żona jest godna chwały.

³¹Oddajcie jej, co się jej należy! ją w bramach wysławiają jej czyny!