Read Biblia Warszawska, 1975 Przypowieści Salomona 6 Bible Online

Przypowieści Salomona 6 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Przypowieści Salomona 6

¹Synu mój! Jeżeli ręczyłeś za swego bliźniego, jeżeli dałeś porękę obcemu,

²Jeżeli związany jesteś przez słowa swoich ust, schwytany przez własną mowę,

³Uczyń to, synu mój, abyś znowu był wolny, gdyż jesteś w ręku swego bliźniego! Idź śpiesznie i nalegaj na swego bliźniego,

⁴Nie daj zasnąć swoim oczom i nie pozwól, aby się zdrzemnęły twoje powieki!

⁵Wyrwij się jak gazela z sieci i jak ptak z ręki ptasznika,

⁶Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej postępowaniu, abyś zmądrzał.

⁷Nie ma ona wodza ani nadzorcy, ani władcy,

⁸A jednak w lecie przygotowuje swój pokarm, w żniwa zgromadza swoją żywność.

⁹Leniwcze! Jak długo będziesz leżał, kiedy podniesiesz się ze snu?

¹⁰Jeszcze trochę pospać, trochę podrzemać, jeszcze trochę założyć ręce, aby odpocząć.

¹¹Tak zaskoczy cię ubóstwo jak zbójca i niedostatek, jak mąż zbrojny.

¹²Człowiek niegodziwy, mąż bezbożny, chodzi z fałszem na ustach,

¹³Mruga oczyma, daje znaki nogami, palcami wskazuje,

¹⁴W sercu swoim chowa podstęp, ustawicznie knuje zło, sieje niezgodę.

¹⁵Dlatego nagle spada nań nieszczęście, w oka mgnieniu bywa bez ratunku zdruzgotany.

¹⁶Tych sześć rzeczy nienawidzi Pan, a tych siedem jest dla niego obrzydliwością:

¹⁷Butne oczy, kłamliwy język, ręce, które przelewają krew niewinną,

¹⁸Serce, które knuje złe myśli, nogi, które śpieszą do złego,

¹⁹Składanie fałszywego świadectwa, i sianie niezgody między braćmi.

²⁰Zachowuj, synu mój, przykazanie swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki!

²¹Utrwal je na zawsze w swoim sercu, i owiń nim swoją szyję.

²²Gdy pójdziesz, będzie ci towarzyszyć, strzec cię będzie w czasie twojego snu, a gdy się obudzisz, odezwie się do ciebie,

²³Gdyż przykazanie jest pochodnią, a nauka światłem; drogą życia zaś są napomnienia do karności;

²⁴Strzegą cię bowiem od złej kobiety, od słodkiego języka cudzej.

²⁵Nie pożądaj w swym sercu jej piękności i niech cię nie złapie mruganiem swoich powiek,

²⁶Gdyż nierządnicę można zgodzić za bochenek chleba, lecz cudzołożna żona przyprawia o cenne życie.

²⁷Czy może kto zgarnąć ogień do swojego zanadrza, a jego odzienie się nie spali?

²⁸Czy może kto chodzić po rozżarzonych węglach, a jego stopy się nie poparzą?

²⁹Tak jest z tym, kto chodzi do żony swojego bliźniego: nie ujdzie bezkarnie ten, kto się jej dotyka.

³⁰Czy nie pogardza się złodziejem za to, że kradnie, nawet aby zaspokoić głód?

³¹A gdy go złapią, musi oddać siedmiokrotnie, musi oddać całe mienie swojego domu.

³²Lecz kto cudzołoży z zamężną, jest pozbawiony rozumu, a kto chce samego siebie zgubić, niech tak robi.

³³Ciosów i wstydu się doszuka, nie zmaże swojej hańby.

³⁴Gdyż zazdrość wywołuje gniew męża, który w dniu zemsty nie zna pobłażania;

³⁵Nie przyjmie żadnego okupu i nie zgodzi się nań, choćbyś dawał dużo darów.