Read Biblia Warszawska, 1975 Treny 3 Bible Online

Treny 3 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Treny 3

¹Ja jestem tym mężem, który zaznał niedoli od rózgi jego gniewu.

²Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, gdzie nie ma światła.

³Tylko przeciwko mnie zwraca dzień po dniu swoją rękę.

⁴Zniszczył moje ciało i skórę, połamał moje kości.

⁵Spiętrzył wokół mnie wysoko gorycz i mozół.

⁶Kazał mi mieszkać w ciemnościach jak dawno zmarłym.

⁷Zagrodził mi wyjście, zakuł w ciężkie kajdany.

⁸A choć krzyczę i błagam, nieczuły jest na moją modlitwę.

⁹Moje drogi zagrodził kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

¹⁰Czyha na mnie jak niedźwiedź, jak lew w ukryciu.

¹¹Moje drogi zrobił krętymi, mnie zaś nieużytkiem, doprowadził mnie do obłędu.

¹²Naciągnął swój łuk i wziął mnie za cel swoich strzał.

¹³Przebił moje nerki strzałą ze swojego kołczana.

¹⁴Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, ich pieśnią szyderczą na co dzień.

¹⁵Nasycił mnie goryczą, napoił piołunem.

¹⁶Starł na krzemieniu moje zęby, wdeptał mnie w popiół.

¹⁷Mojej duszy odebrał spokój, tak że zapomniałem, co to jest szczęście.

¹⁸I myślałem: Przepadła moja siła żywotna i moja nadzieja w Panu.

¹⁹Wspominanie własnej niedoli i udręki to piołun i trucizna.

²⁰Moja dusza bezustannie to wspomina i trapi się we mnie.

²¹To biorę sobie do serca i w tym moja nadzieja,

²²Niewyczerpane są objawy łaski Pana, miłosierdzie jego nie ustaje.

²³Każdego poranku objawia się na nowo, wielka jest wierność twoja.

²⁴Pan jest moim działem, mówi dusza moja, dlatego w nim mam nadzieję.

²⁵Dobry jest Pan dla tego, kto mu ufa, dla duszy, która go szuka.

²⁶Dobrze jest czekać w milczeniu na zbawienie Pana.

²⁷Dobrze jest, gdy mąż nosi jarzmo w młodości.

²⁸Niech siedzi w samotności i milczy, gdy Pan je nań wkłada.

²⁹Niech przytyka swoje usta do prochu, może jest jeszcze nadzieja.

³⁰Niech nadstawia policzek temu, kto go bije, niech się nasyca zniewagą!

³¹Albowiem Pan nie odrzuca na wieki:

³²Gdy zasmuca, znowu się lituje według obfitości swojej łaski.

³³Zaiste, nieumyślnie trapi i zasmuca synów ludzkich.

³⁴Gdy się depcze nogami wszystkich więźniów ziemi,

³⁵Gdy się łamie prawo człowieka przed obliczem Najwyższego,

³⁶Gdy się krzywdzi człowieka w spornej sprawie, czy Pan tego nie widzi?

³⁷Któż może powiedzieć, że staje się coś, czego Pan nie nakazał?

³⁸Czy z ust Najwyższego nie pochodzi zarówno złe, jak i dobre?

³⁹Na co może uskarżać się człowiek, póki żyje? Niech się uskarża na swoje grzechy!

⁴⁰Doświadczajmy i badajmy nasze drogi i nawróćmy się do Pana!

⁴¹Wznieśmy nasze serca i nasze dłonie do Boga w niebiesiech!

⁴²Myśmy odpadli i zbuntowali się, dlatego Ty nie przebaczyłeś.

⁴³Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, bezlitośnie zabijałeś.

⁴⁴Okryłeś się obłokiem, tak że modlitwa do ciebie nie dochodzi.

⁴⁵Uczyniłeś nas śmieciami i pomiotłem pośrodku ludów.

⁴⁶Rozdziawiają przeciwko nam swoje usta wszyscy nasi nieprzyjaciele.

⁴⁷Naszym udziałem stały się strach i grób, spustoszenie i zagłada.

⁴⁸Strumieniami wód zalewają się moje oczy nad zagładą córki mojego ludu.

⁴⁹Moje oko bez przerwy zalewa się łzami, nie ma ulgi,

⁵⁰Aż Pan z niebios spojrzy i popatrzy.

⁵¹To, co widzę, sprawia ból mojej duszy z powodu wszystkich córek mojego miasta.

⁵²Polowali na mnie ustawicznie jak na ptaka ci, którzy bez powodu są moimi nieprzyjaciółmi.

⁵³Do milczenia chcieli mnie przywieść na żywo w dole i zarzucali mnie kamieniami.

⁵⁴Woda dosięgała mojej głowy, pomyślałem: Zginąłem.

⁵⁵Wzywałem twojego imienia, Panie, z głębokiego dołu.

⁵⁶Wysłuchałeś mojego głosu: Nie zamykaj swojego ucha na wołanie i błaganie moje!

⁵⁷Zbliżyłeś się do mnie, gdy cię wzywałem. Mówiłeś: Nie bój się!

⁵⁸Ty, Panie, prowadziłeś moją sprawę, wybawiłeś moje życie.

⁵⁹Ty, Panie, widziałeś moją krzywdę, wymierz mi sprawiedliwość!

⁶⁰Widziałeś całą ich zemstę, wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

⁶¹Słyszałeś, Panie, ich obelżywe słowa, wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

⁶²Mowy i myśli moich przeciwników dzień po dniu godzą we mnie.

⁶³Patrz, gdy siadają i powstają, o mnie mówi ich pieśń szydercza!

⁶⁴Oddasz im Panie, na co zasługują, według dzieła ich rąk.

⁶⁵Zaślepisz ich serce; niech twoja klątwa spadnie na nich!

⁶⁶Ścigać ich będziesz w gniewie i wygubisz ich spod twojego nieba, Panie!