Read Biblia Warszawska, 1975 Ewangelia św. Marka 3 Bible Online

Ewangelia św. Marka 3 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Ewangelia św. Marka 3

¹I wstąpił znowu do synagogi; a był tam człowiek z uschłą ręką.

²I podpatrywali go, czy uzdrowi go w sabat, aby go oskarżyć.

³Wtedy rzekł do człowieka, który miał uschłą rękę: Wyjdź na środek.

⁴A do nich rzekł: Czy wolno w sabat dobrze czynić, czy źle czynić, życie zachować czy zabić? A oni milczeli.

⁵I spojrzał na nich z gniewem, zasmucił się z powodu zatwardziałości ich serca, i rzekł owemu człowiekowi: Wyciągnij rękę! I wyciągnął, i ręka jego wróciła do dawnego stanu.

⁶A faryzeusze, wyszedłszy zaraz, naradzali się z herodianami, jak by go zgładzić.

⁷A Jezus z uczniami swoimi odszedł nad morze; i wielki tłum ludu szedł za nim z Galilei i z Judei,

⁸I z Jerozolimy, i z Idumei, i zza Jordanu, i z okolic Tyru i Sydonu; wielki tłum, słysząc o wszystkim, co czynił, przyszedł do niego.

⁹I powiedział uczniom swoim, aby mieli przygotowaną dla niego łódkę, ze względu na lud, który na niego napierał.

¹⁰Albowiem wielu uzdrowił, tak iż ci wszyscy, którzy byli dotknięci chorobą, cisnęli się do niego, aby się go dotknąć.

¹¹A duchy nieczyste, gdy go ujrzały, padły mu do nóg i wołały: Tyś jest Syn Boży.

¹²A On przykazał im surowo, aby go nie ujawniały.

¹³I wstąpił na górę, i wezwał tych, których sam chciał, a oni przyszli do niego.

¹⁴I powołał ich dwunastu, żeby z nim byli i żeby ich wysłać na zwiastowanie ewangelii,

¹⁵I żeby mieli moc wypędzać demony.

¹⁶Powołał ich więc dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr,

¹⁷Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, i nadał im imię: Boanerges, co znaczy: Synowie Gromu,

¹⁸I Andrzeja, i Filipa, i Bartłomieja, i Mateusza, i Tomasza, i Jakuba, syna Alfeusza, i Tadeusza, i Szymona Kananejczyka,

¹⁹I Judasza Iskariotę, tego, który go wydał.

²⁰I poszedł do domu. I znowu zgromadził się lud, tak iż nie mogli nawet spożyć chleba.

²¹A krewni, gdy o tym usłyszeli, przyszli, aby go pochwycić, mówili bowiem, że odszedł od zmysłów.

²²A uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy, mówili, że ma Belzebuba i że mocą księcia demonów wypędza demony.

²³I przywoławszy ich, mówił do nich w podobieństwach: Jak może szatan szatana wypędzać?

²⁴Jeśliby królestwo samo w sobie było rozdwojone, to takie królestwo nie może się ostać.

²⁵A jeśliby dom sam w sobie był rozdwojony, to taki dom nie będzie mógł się ostać.

²⁶I jeśliby szatan powstał przeciwko sobie samemu i był rozdwojony, nie może się ostać, albowiem to jest jego koniec.

²⁷Nikt przecież nie może, wszedłszy do domu mocarza, zagrabić jego sprzętu, jeśli pierwej nie zwiąże owego mocarza; wtedy dopiero dom jego ograbi.

²⁸Zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli.

²⁹Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego.

³⁰Bo mówili: Ma ducha nieczystego.

³¹Wtedy przyszli matka i bracia jego, a stojąc przed domem, posłali po niego i kazali go zawołać.

³²A wokół niego siedział lud. I powiedzieli mu: Oto matka twoja i bracia twoi, i siostry twoje są przed domem i poszukują cię.

³³I odpowiadając, rzekł im: Któż jest matką moją i braćmi?

³⁴I powiódł oczyma po tych, którzy wokół niego siedzieli, i rzekł: Oto matka moja i bracia moi.

³⁵Ktokolwiek czyni wolę Bożą, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.