Read Biblia Warszawska, 1975 Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 12 Bible Online

Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 12 - Biblia Warszawska, 1975 bible

Pierwszy list św. Pawła do Koryntian 12

¹A co do darów duchowych, bracia, nie chcę, abyście byli nieświadomi rzeczy.

²Wiecie, iż, gdyście byli poganami, do niemych bałwanów szliście, jak was prowadzono.

³Dlatego oznajmiam wam, że nikt, przemawiając w Duchu Bożym, nie powie: Niech Jezus będzie przeklęty! I nikt nie może rzec: Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu Świętym.

⁴A różne są dary łaski, lecz Duch ten sam.

⁵I różne są posługi, lecz Pan ten sam.

⁶I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.

⁷A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi.

⁸Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy,

⁹Inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu.

¹⁰Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków.

¹¹Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce.

¹²Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus;

¹³Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem.

¹⁴Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma.

¹⁵Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała?

¹⁶A jeśliby rzekło ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała, czy dlatego nie należy do ciała?

¹⁷Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie?

¹⁸Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.

¹⁹A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?

²⁰A tak członków jest wiele, ale ciało jedno.

²¹Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.

²²Wprost przeciwnie: Te członki ciała, które zdają się być słabszymi, są potrzebniejsze,

²³A te, które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość,

²⁴Podczas gdy przyzwoite członki nasze tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, iż dał pośledniejszemu większą zacność,

²⁵Aby nie było w ciele rozdwojenia, lecz aby członki miały nawzajem o sobie jednakie staranie.

²⁶I jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki.

²⁷Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami.

²⁸A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki.

²⁹Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów?

³⁰Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają?

³¹Starajcie się tedy usilnie o większe dary łaski; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.