Read Biblia Warszawska, 1975 List do Hebrajczyków 10 Bible Online

List do Hebrajczyków 10 - Biblia Warszawska, 1975 bible

List do Hebrajczyków 10

¹Albowiem zakon, zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą.

²Bo czyż nie zaprzestanoby ich składać, gdyby ci, co je składają, nie mieli już żadnej świadomości grzechów, gdy raz zostali oczyszczeni?

³Przeciwnie, one właśnie przywodzą na pamięć grzechy co roku.

⁴Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy.

⁵Toteż, przychodząc na świat, mówi: Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, Aleś ciało dla mnie przysposobił;

⁶Nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzechy.

⁷Tedy rzekłem: Oto przychodzę, Aby wypełnić wolę twoją, o Boże, Jak napisano o mnie w zwoju księgi.

⁸Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów, i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież bywają składane według zakonu;

⁹Potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie;

¹⁰Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

¹¹A każdy kapłan sprawuje codziennie swoją służbę i składa wiele razy te same ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić grzechów;

¹²Lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej,

¹³Oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego położeni będą jako podnóżek stóp jego.

¹⁴Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni.

¹⁵Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem:

¹⁶Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi Po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je,

¹⁷Dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej.

¹⁸Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech.

¹⁹Mając więc, bracia, ufność, iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni

²⁰Drogą nową i żywą, którą otworzył dla nas poprzez zasłonę, to jest przez ciało swoje,

²¹Oraz kapłana wielkiego nad domem Bożym,

²²Wejdźmy na nią ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia i obmyci na ciele wodą czystą;

²³Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo wierny jest Ten, który dał obietnicę;

²⁴I baczmy jedni na drugich w celu pobudzenia się do miłości i dobrych uczynków,

²⁵Nie opuszczając wspólnych zebrań naszych, jak to jest u niektórych w zwyczaju, lecz dodając sobie otuchy, a to tym bardziej, im lepiej widzicie, że się ten dzień przybliża.

²⁶Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy,

²⁷Lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników.

²⁸Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków;

²⁹O ileż sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski!

³⁰Znamy przecież tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę; oraz: Pan sądzić będzie lud swój.

³¹Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.

³²Przypomnijcie sobie dni poprzednie, kiedy po swym oświeceniu wytrwaliście w licznych zmaganiach z utrapieniami,

³³Czy to, gdy byliście wystawieni publicznie na zniewagi i udręki, czy też, gdy wiernie staliście przy tych, z którymi się tak obchodzono.

³⁴Cierpieliście bowiem wespół z więźniami i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie majętność lepszą i trwałą.

³⁵Nie porzucajcie więc ufności waszej, która ma wielką zapłatę.

³⁶Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał.

³⁷Bo jeszcze tylko mała chwila, A przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał;

³⁸A sprawiedliwy mój z wiary żyć będzie; Lecz jeśli się cofnie, nie będzie dusza moja miała w nim upodobania.

³⁹Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się cofają i giną, lecz z tych, którzy wierzą i zachowują duszę.