Read Caribbean Javanese Wiwitan 1 Bible Online

Wiwitan 1 - Caribbean Javanese bible

Wiwitan 1

¹Ing jaman wiwitan Gusti Allah nitahké langit lan bumi.

²Bumi kahanané ora nggenah lan suwung, segara ketutupan pepeteng, Rohé[1] Gusti Allah ngléyang ing sak nduwuré banyu.

³Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Anaa pepadang!” Terus ana padang.

⁴Gusti Allah weruh pepadang mau wis apik lan Gusti Allah terus misahaké padang karo peteng.

⁵Sing padang diarani awan, sing peteng diarani wengi. Mengkono wis dadi wengi lan ésuk; ya kuwi dina sing kaping pisan.

⁶Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Anaa pentèngan ing antarané banyu sing okèh lan iki sing misahaké banyu karo banyu.”

⁷Gusti Allah terus nggawé pentèngan lan misahaké banyu ing sak ngisoré pentèngan karo banyu ing sak nduwuré pentèngan. Lan terus kelakon.

⁸Pentèngan mau diarani: langit. Mengkono wis dadi wengi lan wis dadi ésuk, dina sing kaping pindo.

⁹Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Banyu ing sak ngisoré langit nglumpuka dadi sak enggon, supaya sing asat kétok.” Terus ya kelakon mengkono.

¹⁰Sing asat diarani bumi lan klumpukané banyu diarani segara. Gusti Allah weruh kabèh mau wis apik.

¹¹Lan Gusti Allah ngetokké tembung: “Bumi ngetokna tetukulan: tetukulan sing ana wijiné, wit-witan werna-werna sing metu wohé sing isi wiji ing bumi.” Terus ya kelakon mengkono.

¹²Bumi terus ngetokké tetukulan, werna-werna tetukulan sing ana wijiné lan kabèh wit-witan sing ngetokké woh sing isi wiji. Gusti Allah weruh kuwi kabèh wis apik.

¹³Mengkono wis dadi wengi lan wis dadi ésuk: dina sing kaping telu.

¹⁴Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Ing pentèngan langit anaa pepadang kanggo madangi awan lan wengi, lan pada dadia tengerané lan tandané mangsa sing tetep uga dina penting lan taun.

¹⁵Uga menèh pada dadia pepadang ing pentèngan langit supaya madangi bumi.” Lan ya kelakon mengkono.

¹⁶Gusti Allah nggawé pepadang gedé loro, sing gedé déwé supaya ngwasani ing wantyi awan, lan sing rodok tyilik supaya ngwasani ing wantyi mbengi, mengkono uga lintang-lintang.

¹⁷Kuwi kabèh pada ditata karo Gusti Allah ing pentèngan supaya madangi bumi,

¹⁸lan supaya ngwasani wantyi awan lan mbengi, uga menèh kanggo misahaké padang lan peteng. Gusti Allah weruh kuwi kabèh wis apik.

¹⁹Mengkono wis dadi wengi lan ésuk, ya kuwi dina sing kaping papat.

²⁰Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Ing banyu anaa makluk urip sing pating kruwel uyel-uyelan ing banyu lan bangsa manuk mabur ing sak nduwuré bumi ngliwati langit.”

²¹Gusti Allah terus nitahké kéwan-kéwan segara sing gedé-gedé lan werna-werna makluk urip sing pating krogèl ing banyu, uga werna-werna manuk sing karo sewiwi. Gusti Allah weruh kabèh mau wis apik.

²²Kabèh terus pada diberkahi karo Gusti Allah, tembungé: “Pada manak-manaka sing okèh lan tangkar-tumangkara ngebaki banyu segara, lan bangsa manuk tangkar-tumangkara ing bumi.”

²³Mengkono wis dadi wengi lan wis dadi ésuk, dina sing kaping lima.

²⁴Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Bumi iki ngetokké makluk sing urip werna-werna: kéwan-kéwan ingon-ingon, kéwan-kéwan sing mbrangkang lan nggremet lan kéwan-kéwan alasan werna-werna.” Terus ya kelakon kaya mengkono.

²⁵Gusti Allah nggawé kéwan-kéwan alasan werna-werna, kéwan-kéwan ingon-ingon werna-werna, kéwan-kéwan sing nggremet ing bumi werna-werna. Gusti Allah weruh kabèh mau wis apik.

²⁶Gusti Allah terus ngetokké tembung: “Hayuk Kita nggawé manungsa sing pada gambar lan praupan Kita, kuwi pada nguwasanana iwak ing segara, manuk ing awang-awang lan kéwan-kéwan ingon-ingon lan bumi iki kabèh lan marang sak rupané kéwan-kéwan sing nggremet ing bumi.”

²⁷Gusti Allah terus nggawé manungsa miturut gambaré, enggoné nggawé pada gambaré Gusti Allah, lanang karo wadon enggoné nggawé.

²⁸Terus pada diberkahi lan diomongi: “Pada tambah-tambaha lan tangkar-tumangkara; ngebaki bumi lan telukna. Iwak ing segara lan manuk ing awang-awang lan sak kabèhé kéwan-kéwan sing mbrangkang ing bumi kuwi pada kwasanana.”

²⁹Uga menèh Gusti Allah ngetokké tembung: “Delengen ta kowé kuwi pada Tak wènèhi sak rupané tetukulan ing sak lumahé bumi sing karo wiji lan sak rupané wit-witan sing ngetokké woh karo wiji, kuwi dadia panganmu.

³⁰Nanging kabèh kéwan-kéwan ing bumi lan kabèh manuk ing awang-awang lan samubarang sing mbrangkang ing bumi, kabèh sing nduwé urip kuwi, Tak wènèhi tetukulan ijuh sing dadi pangané.” Terus ya kelakon mengkono.

³¹Gusti Allah terus weruh samubarang sing digawé lan kabèh wis apik banget. Mengkono wis dadi wengi lan wis dadi ésuk, dina sing kaping nem.