Read Caribbean Javanese Wiwitan 17 Bible Online

Wiwitan 17 - Caribbean Javanese bible

Wiwitan 17

¹Nalika Abram umuré sangang puluh sanga taun, GUSTI ngétok marang Abram lan ngetokké tembung marang dèkné: “Aku iki Gusti Allah sing Mahakwasa, kowé mbangun-turuta marang Aku lan uripa sing bener.

²Aku arep nggawé perjanjian karo kowé lan Aku bakal ndadèkké kowé nganti dadi okèh banget.”

³Abram terus sendeku ing lemah, lan Gusti Allah ngetokké tembung marang dèkné:

⁴“Sangka Aku ya iki perjanjian-Ku karo kowé, yèn kowé bakal dadi leluhuré bangsa okèh.

⁵Jenengmu sak terusé duduk Abram, nanging Abraham, awit kowé kuwi wis Tak dadèkké dadi bapaké bangsa okèh.

⁶Aku bakal ndadèkké kowé nduwé anak putu nganti okèh banget, banjur kowé bakal dadi bangsa pirang-pirang, lan kowé bakal nurunké para ratu.

⁷Aku bakal nggawé perjanjian ing antarané Aku lan kowé uga marang turunanmu nganti turunané turunanmu dadi perjanjiané sing langgeng, supaya Aku dadi Gusti Allahmu lan Gusti Allahé turunanmu.

⁸Lan menèh kowé lan turunanmu bakal Tak wènèhi negara iki sing kok enggoni kaya wong mantya, ya negara Kanaan iki kabèh, bakal dadi duwèkmu selawasé lan Aku bakal dadi Gusti Allahé.”

⁹Lan uga tembungé Gusti Allah marang Abraham menèh: “Sangka kowé, kowé netepana perjanjian-Ku, ya kowé lan kabèh turunanmu.

¹⁰Iki perjanjian-Ku sing kudu kok tetepi, perjanjian ing antarané Aku lan kowé uga kabèh turunanmu, ya kuwi yèn saben wong lanang kudu disunati.

¹¹Kowé pada sunata, awit kuwi sing kanggo tanda perjanjiané ing antarané Aku lan kowé.

¹²Anak sing umur wolung dina kuwi kudu disunati, ya kuwi saben anak lanang ing panggonanmu, turunanmu, uga kabèh kanggo sing duduk turunanmu sing lair ing omahmu utawa sing dituku karo duwit sangka liya bangsa.

¹³Wong sing lair ing omahmu lan sing kok tuku karo duwit, kabèh kuwi kudu pada disunati, ing dagingmu kuwi perjanjian-Ku dadi perjanjian sing langgeng.

¹⁴Wong lanang sing ora disunati, ya kuwi sing ora diketok putyuké ikuté dagingé, wong kaya mengkono kuwi kudu ditokké sangka antarané wong-wong bangsané; kuwi ngrusak perjanjian-Ku.”

¹⁵Gusti Allah ngetokké tembung menèh marang Abraham: “Sarai bojomu kuwi aja kok tyeluk Sarai menèh, nanging Sara, kuwi dadia jenengé.

¹⁶Aku bakal mberkahi dèkné, lan kowé ya bakal Tak wènèhi anak lanang patutan sangka bojomu kuwi. Lan ya bakal Tak berkahi nganti bakal dadi ibuné bangsa pirang-pirang, lan bakal nurunké para ratu.”

¹⁷Abraham terus sendeku nyembah ing lemah karo ngguyu, tembungé dèkné: “Wong sing wis umur 100 taun apa bisa nduwé anak, lan Sara sing wis umur sangang puluh taun kuwi apa ya bakal bisa nglairké anak?”

¹⁸Abraham terus ngomong marang Gusti Allah: “Duh Gusti, Ismaél waé Gusti dililani urip ketampa ing ngarepé Gusti!”

¹⁹Nanging tembungé Gusti Allah: “Ora, bojomu Sara bakal nglairké anak lanang sangka kowé, lan kowé bakal njenengké dèkné Isak, lan karo dèkné kuwi Aku bakal nganakké perjanjian-Ku dadi perjanjian langgeng kanggo turunané.

²⁰Kanggo Ismaél kuwi, penjalukmu ya Tak turuti, dèkné bakal Tak berkahi lan Tak dadèkké nduwé turunan lan Tak dadèkké dadi okèh banget, uga bakal nurunké ratu rolas, lan bakal Tak dadèkké bangsa sing gedé.

²¹Nanging perjanjian-Ku kuwi bakal Tak talèni karo Isak, sing bakal lair sangka Sara patutan sangka kowé taun ngarep pendaké waktu iki.”

²²Sakwisé rampung enggoné ngetokké tembung mengkono mau, Gusti Allah terus ninggalké Abraham.

²³Sakwisé mengkono Abraham terus njupuk Ismaél anak lanang lan sakkèhé para wong sing lair ing omahé lan uga wong sing dituku karo duwit, ya kuwi saben wong lanang ing omahé, kuwi pada disunati ikuté ing dina kuwi uga, kaya sing dipréntahké karo Gusti Allah marang dèkné.

²⁴Abraham waktu sunat, umuré sangang puluh sanga taun,

²⁵lan Ismaél anaké disunati waktu umuré telulas taun.

²⁶Dina kuwi Abraham lan Ismaél, anaké lanang, bareng enggoné disunati;

²⁷lan sakkèhé wong lanang ing omahé, wong sing lair ing kono, wong sing dituku karo duwit sangka bangsa liya, kabèh pada disunati bareng karo dèkné.